ชื่อ วัดตระพังทอง อายุ สมัยสุโขทัย ตามประวัติได้สร้างมาแต่ครั้งกรุงสุโขทัยเป็นราชธานีประมาณปี พ.ศ. ๑๘๒๖ ที่อยู่แหล่งที่ตั้ง อยู่ภายนอกตัวอุทยานประวัติศาสตร์สุโขทัย ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติรามคำแหง ตำบลเมืองเก่า อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย มีถนนจรดวิถีถ่องผ่านหน้าวัด สถานภาพของสถานที่ เป็นวัดได้รับการบูรณะและดูแลโดยกรมศิลปากร พื้นที่ตั้งวัดอยู่ในเขตชุมชนและภายในวัดยังมีสระน้ำขนาดใหญ่ประมาณ ๒๐ ไร่อยู่หน้าวัด กลางสระน้ำเป็นเกาะ เนื้อที่ประมาณ ๓ ไร่ ความสำคัญในอดีต - สภาพทางภูมิศาสตร์ ตั้งบนพื้นที่ราบ มีน้ำล้อมรอบ สภาพทางเศรษฐกิจสังคม - ลักษณะเด่นทางวัฒนธรรม สิ่งสำคัญของวัดนี้ยังมี รอยพระพุทธบาทสมัยสุโขทัย จำหลักเป็นลายมงคล 108 ประการ ได้เคลื่อนย้ายมาจากเขาพระบาทใหญ่ ซึ่งพระมหาธรรมราชาลิไททรงสร้าง ประดิษฐานไว้ ณ เขาสุมนกูฏ เมื่อปี พ.ศ. 1902 ประวัติความเป็นมา เป็นโบราณสถานที่ตั้งอยู่บนเกาะกลางน้ำที่เรียกว่า ตระพังทอง มีเจดีย์ประธานทรงประธานทรงระฆัง ใช้ศิลาแลงก่อเป็นฐาน ส่วนด้านบนใช้อิฐเป็นวัสดุก่อสร้างโดยรอบเจดีย์ประธาน มีเจดีย์รายล้อมจำนวน 8 องค์ สำหรับโบสถ์ ซึ่งปัจจุบันยังเห็นผนัง และรูปทรงหลังคาค่อนข้างสมบูรณ์นั้น เป็นเพราะเมื่อราว 100 กว่าปีที่แล้ว พญารณชัยชาญยุทธ (ครุฑ) ซึ่งเป็นเจ้าเมืองสุโขทัยได้มาบวชเณร และได้เรี่ยไรทรัพย์ก่อสร้างโบสถ์ โดยก่อลงบนฐานโบสถ์เก่าสมัยสุโขทัย และในปี พ.ศ. 2548 ก็ได้มีการบูรณะอุโบสถขึ้นอีกครั้ง สถานที่สำคัญ เจดีย์ประธานทรงประธานทรงระฆัง โบสถ์ และรอยพระพุทธบาท