ชื่อสถาปัตยกรรม สิม (จำลอง) อายุ - ที่อยู่/แหล่งที่ตั้ง จัดแสดงอยู่ภายในพิพิธภัณฑ์แห่งชาติรามคำแหง ตำบลเมืองเก่า อำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย สถานภาพของสถานที่ (อำเภอ แม่น้ำ) พระอุโบสถ หรือสิม เดิมจะมีอยู่ตามวัดทางภาคอีสานและภาคเหนือ ปัจจุบันแทบจะสูญหายไปเกือบหมดสิ้น อาจจะมีเหลืออยู่บ้างตามวัดเก่าในชนบท ซึ่งก็อยู่ในสภาพที่ทรุดโทรมหรือไม่ได้รับการดูแลรักษา ความสำคัญในอดีต ใช้เป็นที่ทำสังฆกรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การอุปสมบท สภาพทางภูมิศาสตร์ สภาพทางเศรษฐกิจสังคม ลักษณะโดดเด่นทางสถาปัตยกรรม พระอุโบสถ หรือสิม อีสาน เป็นอาคารขนาดเล็ก มีสัดส่วน ทรวดทรง การตกแต่งภายนอก ภายในเพื่อความสวยงาม การเลือกใช้วัสดุที่มีในท้องถิ่น ตลอดจนใช้โครงสร้าง มีลักษณะที่ค่อนข้างลงตัว คือ ทุกอย่างดูพอดี พอเหมาะ ไม่เล็ก ไม่ใหญ่เกินไป เป็นลักษณะของสถาปัตยกรรมพื้นบ้านอีสานที่มีรูปแบบเรียบง่าย หนักแน่น มีพลัง มีความสมถะ ส่อคุณลักษณะแห่งความจริงใจ อันเป็นคุณสมบัติเด่นของชาวอีสาน ประวัติความเป็นมา พระอุโบสถ มีทั้งขนาดใหญ่และเล็ก ปัจจุบันมีความสำคัญมาก เพราะเป็นอาคารประธานของวัด แทนสถูปเจดีย์ และวิหารที่เคยมีความสำคัญและเป็นประธานของวัดมาก่อน พระอุโบสถทั่วไป จะสร้างด้วยไม้หรือก่ออิฐถือปูน เป็นอาคารที่มีผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า มีประตูทางเข้าทางด้านหน้าและด้านหลัง ด้านข้างมีหน้าต่าง ภายในทำเป็นฐานชุกชีประดิษฐานพระพุทธรูปประธาน ในภาคอีสาน พระอุโบสถจะเรียกกันว่า “สิม” ซึ่งเป็นรูปของเสียงที่กร่อนมาจากคำว่า “สีมา” ซึ่งหมายถึงเขตหรืออาณาเขตที่กำหนดขึ้น เพื่อใช้ทำกิจกรรมในพระพุทธศาสนา สิมอีสานมี 3 ประเภท คือ - คามสีมา สิมที่สร้างในชุมชน - อัพภันตรสีมา สิมที่สร้างในป่า และ - อุทกกเขปสีมา สิมที่สร้างในน้ำ สถานที่สำคัญ - ประโยชน์ใช้สอย เป็นศาสนสถานที่ใช้ประกอบพิธีทางพุทธศาสนา เช่น การทำวัตรของพระภิกษุ การอุปสมบทพระภิกษุ และพิธีการสวดมนต์ต่างๆ เป็นต้น