วัดบูรพา วัดบูรพาเป็นวัดเก่าแก่ สร้างขึ้นในราวปีพุทธศักราช 2436-2453 ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อปี พ.ศ. 2436 ตั้งอยู่ที่บ้านแสนตอ หมู่ ๖ ตำบลปทุม อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี มีพื้นที่ประมาณ 19 ไร่ ปัจจุบันพระครูอุบลธรรมวิศิษฐ์ (วิศิษฐศักดิ์ กลฺยาโณ) เป็นเจ้าอาวาสวัดบูรพา ในอดีตบริเวณวัดบูรพาเป็นบริเวณป่าทึบ มีเนินที่มีวัดร้างอยู่ นับว่าเป็นสถานที่สงบเงียบซึ่งเหมาะสำหรับใช้เจริญวิปัสสนากรรมฐานของผู้ที่มุ่งแสวงหาความสงบวิเวก ในช่วงสมัยนั้นกรมหลวงสรรพสิทธิประสงค์ทรงได้ปกครองเมืองอุบลราชธานี ซึ่งตรงกับช่วงเวลาที่พระอาจารย์สีทา ชยเสโน เป็นเจ้าอาวาสปกครองวัดใต้เทิง และได้ธุดงค์มาถึงบริเวณป่าทึบที่มีวัดร้างอยู่ ท่านอาจารย์สีทา ชยเสโน จึงได้นำพาลูกศิษย์และญาติโยมใกล้ชิดให้ช่วยกันซ่อมแซมบูรณะวัดดังกล่าว เมื่อเสด็จกรมหลวงสรรพสิทธิประสงค์ทรงทราบความประสงค์ของท่านอาจารย์ได้ทรงให้การอุปถัมภ์โดยนำกำลังผู้ต้องหาทั้งหลายมาช่วยบูรณะ เมื่อบูรณะเรียบร้อยแล้วได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาในปี พ.ศ. 2436 และให้ชื่อวัดที่สร้างเสร็จใหม่นี้ว่า “วัดบูรพา” เนื่องจากอยู่ทางทิศตะวันออกของวัดใต้เทิงและวัดเลียบ ความสำคัญของวัดบูรพาที่โดดเด่นคือนับเป็นวัดต้นกำเนิดฝ่ายวิปัสสนาธุระ หรือสายพระวิปัสสนากรรมฐานยุคแรกเริ่มของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ นอกจากนี้ภายในวัดยังมีรูปหล่อพระอริยสงฆ์ทั้ง 5 คือ (1) ท่านอาจารย์สีทา ชยเสโน (2) ท่านอาจารย์มั่น ภูริทัตโต (3) พระอาจารย์เสาร์ กนฺตลีโล (4) พระสุทธิธรรมรังษีคัมภีรเมธาจารย์ (ลี ธมมฺธโร) (5) พระญาณวิสิษฏ์สมิทธิวีราจารย์ (สิงห์ ขนติยาตโม) ยังมีหอไตรวัดบูรพา ศาลาการเปรียญ และสิมวัดบูรพาให้ศึกษาในเชิงสถาปัตยกรรมถิ่นอีสานอีกด้วย