เป็นมณฑปก่ออิฐฉาบปูน หลังคาทรงกระโจมมุงกระเบื้องเคลือบสีซ้อนกัน ๒ ชั้น ยอดปั้นปูนรูปเจดีย์จำลอง ผนังด้านข้างเจาะช่องหน้าต่าง ผนังด้านนอกประดับเครื่องถ้วยยุโรปเหนือบานหน้าต่าง ผนังด้านในเขียนภาพจิตรกรรม ศิลปะสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น มีมณฑปลักษณะเดียวกันนี้ ๓ หลัง ขนาด ๔.๕๐ x ๔.๕๐ เมตร สูงประมาณ ๖.๔๐ เมตร มณฑปหลังที่หนึ่ง ตั้งอยู่ติดกำแพงแก้วด้านใต้ มีประตูทางเข้าด้านทิศตะวันออก ผนังภายในด้านทิศตะวันตก เขียนภาพพระพุทธรูปปางมารวิชัย ในซุ้มนาค ประทับนั่งดอกบัว พระสาวกนั่งพนมมืออยู่ด้านซ้ายขวา มีฉัตรกางกั้น และเขียนรูปพระมาลัยอยู่ใกล้พระสาวก ผนังด้านข้างเขียนลายดอกบัว มณฑปหลังนี้สร้างขึ้นสำหรับประดิษฐานรอยพระพุทธบาทสี่รอย อันหมายถึงรอยพระบาทของพระพุทธเจ้าที่อุบัติในภัทรกัปนี้แล้ว ๔ พระองค์ ได้แก่ พระกุสันธะ พระโกนาคม พระกัสสป และพระโคดม รอยพระพุทธบาทหล่อปูนปิดทองทำเป็นรอยซ้อนกัน ๔ รอย