ประมาณพ.ศ. ๒๔๕๙ มีชนกลุ่มหนึ่งประมาณ ๔๐-๕๐ ครอบครัว ถิ่นเดิมตั้งรากฐานอยู่บ้านแห่มะโม อำเภอโกสุมพิสัย จังหวัดมหาสารคาม ประมาร พ.ศ. ๒๔๕๗ ได้อพยลงมาอาศัยอยู่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งปัจจุบันนี้ชื่อว่าบ้านกระโตน หมู่บ้านนี้ตั้งอยู่ใกล้บึงกระโตน ผู้นำของหมู่บ้านจึงเอานามของบึงนี้มาตั้งชื่อหมู่บ้าน กลุ่มชนที่ว่านี้มาอาศัยริมฝั่งหนองใกล้บ้านนายสวงษ์ กำนันตำบลประทายปัจจุบัน อยู่ต่อมาประมาณ ๒-๓ ปี ขณะนั้นบังเอิญเกิดโรคห่าโรคอหิวาต์ประชาชนล้มตายเป็นจำนวนมากพ่อบ้านคนสำคัญมี นายซา นายฉันทะ นายเชฏฐา นายศรีจันทร์ เป็นต้น จึงมาปรึกษากันว่าพวกเราตั้งบ้านอยู่ปลายดง คงไม่ถูกลักษณะควรจะย้ายไปอยู่หัวดง คือหมู่บ้านหัวดงเค็งตลาดดงเค็งปัจจุบันนี้ ตกลงกันแล้วก็ย้ายจากที่เก่ามาอยู่ตั้งที่ของหมู่บ้านดงเค็งตลาดดงเค็ง ระยะทางห่างจากเดิมประมาณ ๓๐ เส้น เมื่อปี พ.ศ. ๒๔๗๐ หลวงพ่อขันตี หรือสมัยนั้นชาวบ้านชอบเรียกพระบวชนานๆ ว่า ยาคู(ยาคูขันตี) ได้เดิมทางมาเยี่ยมญาติที่บ้านดงเค็ง ชาวบ้านชอบอกชอบใจนิมนต์ให้ท่านอยู่เป็นประธานสร้างวัดขึ้นประจำหมู่บ้าน ท่านก็ยินดีรับนิมนต์ ตกลงสร้างวัดนี้ขึ้นเมื่อพ.ศ. ๒๔๗๐ พัฒนากันมาตามลำดับ ท่านปกครองวัดนี้มานานถึง ๑๗ ปี จึงมรณภาพปัจจุบันนี้เจดีย์บรรจุอัฏฐิของท่านก็ยังปรากฏอยู่ที่ร่มโพธิ์ จากนั้นมามียาคูสวด ซึ่งเป็นศิษย์ของท่านก็ดูแลปกครองวัดแทน อยู่ได้ ๕ ปี พ.ศ. ๒๔๘๒ ชาวบ้านอดยากยาคูสวดจึงได้ลาชาวบ้านกลับบ้านแห่ จังหวัดมหาสารคาม ถิ่นเดิม ระยะนี้วัดร้างไป ๒ ปี พ.ศ. ๒๔๘๕ มียาคูลุกมาจากบ้านแห่ มาอยู่จำพรรษา ๑ ปีแล้วลาสิกขาไป พ.ศ. ๒๔๘๖ มียาคูเพ็งมาปกครองวัดอยู่ได้ ๒ พรรษา ท่านก็ลาสิกขา พ.ศ. ๒๔๘๘ มียาคูเบ็งมาปกครองอยู่ได้ ๑ พรรษาท่านก็ลาสิกขา บัดนั้นมามีอาจารย์อุดม มาอยู่วัดนี้นานถึง ๙ ปี แล้วท่านก็ลาสิกขาไป ต่อมามีอาจารย์บุญทัน ติดตามอาจารย์อุดมมาจากจังหวัดนครสวรรค์อยู่ ๑ ปี ท่านก็นีไป ถัดนั้นก็มีอาจารย์จันทร์ซึ่งเป็นลูกหลานในบ้านนี้ได้มาอยู่เป็นเจ้าอาวาสถึง ๕ ปีแล้วลาสิกขาไป ขณะนั้นวัดร้างไปอีก ๒ ปี พ.ศ. ๒๔๙๖ชาวบ้านได้ไปนิมนต์อาจารย์พุทธา ซึ่งเป็นศิษย์ของหลวงพ่อพระคูรปทุมสรารักษ์ จากวัดหนองบัวลายมาเป็นเจ้าอาวาสท่านได้สร้างกุฏิ ๑ หลังและศาลาการเปรียญขึ้น เป้เจ้าอาวาสอยู่ ๓ ปี ก็ลายาติโยมไปอยู่ที่อื่นอีกอาจารย์บุญมีมาอยู่อีก ๒ ปีย้ายไปอยู่ที่อื่น ต่อจากนั้นก้มีมหาสังวร มาเป็นเจ้าอาวาสจนถึงพ.ศ. ๒๕๐๗ ก็ลาสิกขาไป พ.ศ. ๒๕๐๘ ชาวดงเค็งจึงได้ไปนิมนต์พระครูศรีปริยัติคุณเจ้าอาวาสวัดบ้านแฝก เจ้าคณะตำบลกุดจอก อำเภอบัวใหญ่คณะสงฆ์อำเภอบัวใหญ่ ซึ่งมีพระเดชพระคุณพระปทุมญาณมุนี ซึ่งดำรงตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอบัวใหญ่ ได้มอบหมายคัดเลือกพระสังฆาธิการ ให้มาดำรงตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอประทาย ซึ่งแยกการปกครองออกมาจากอำเภอบัวใหญ่ ผลการคัดเลือกได้พระครูศรีปริยัติคุณ ทางการคณะสงฆ์จึงได้แต่งตั้งให้มาดำรงตำแหน่งเจ้าคณะอำเภอประทาย ได้เดิมทางมาเมื่อวันที่ ๑ มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๐๙ เริ่มพัมนาการศึกษา จัดตั้งโรงเรียนบาลีและธรรม ผลของการศึกษาก้าวหน้าไปด้วยดีตามลำดับ และรีบเร่งพัฒนาทางเสนาสนะให้เป็นที่พักอาศัยของพระภิกษุสามเณร พอไม่เดือนร้อน

ชาวดงเค็งได้ให้การสนับสนุนเป็นอย่างดี อย่างซุ้มประตูผ่านเข้าวัด นายอุดม นางบุญมี ธาไธสง ได้สร้างถวาย นอกนั้นกำแพงวัดด้านตะวันออก ชาวบ้านชาวตลาดช่วยกันคนละห้อง สองห้องโดยเฉพาะร้านใจ้อู๋ ในตลาดดงเค็งร่วมกันญาติพี่น้อง ได้สร้างกำแพงรวมทั้งสร้างซุ้มประตูเข้าวัดด้านทิศตะวันออก ๙ ห้อง อุทิศส่วนกุศลให้คุณแม่เมือง คุณแม่จันทร์ พลดงนอก ตลาดดงเค็ง ได้สร้างกุฏิ ๒ชั้น ๓ ห้องหนึ่งหลัง ราคา ๔๗,๓๐๐ บาทคุณโยมอยู่ ทิพคูนอก ได้สร้างกุฏิ ๒ ชั้น ๒ ห้องหนึ่งหลัง ราคา ๔๕,๓๙๕ บาท ถวายเป็นสมบัติ วัดนี้เป็นวัดเก่าก็จริงแต่ยังขาดเสนาสนะอยู่มาก เช่น ศาลาการเปรียญ และโรงเรียนพระปริยัติธรรม วัดนี้มีเนื้อที่ทั้งหมด ๒๑ ไร่ ๙๒ ตาราง ปี พ.ศ.๒๕๑๗ ได้ขายเนื้อที่ด้านทิศตะวันตกออกอีกประมาณ ๒ ไร่เศษ วัดนี้จะต้องพัฒนาต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง ทั้งด้านวัตถุ และด้านการศึกษา แต่ขณะยังขาดเสนาสนะอยู่มาก โดยเฉพาะสถานะที่การศึกษายังไม่มีลำบากเวลาเรียนต้องอาศัยร่มไม้เป็นส่วนมาก ถ้าหากท่านชาวพุทธกรุณาให้การสนับสนุนต่อไปเชื่อว่าวัดนี้จะเป็นสำนักเรียนมั่นคงสืบต่อไป