วัดศรีประดู่ตั้งอยู่เลขที่ 26 ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี มีเนื้อที่จำนวน 6 ไร่ 3 งาน 83 ตารางวา เป็นจุดเริ่มต้นของถนนสรรพสิทธิ์ แต่เดิมคุ้มบ้านดู่ยังไม่มีวัด เมื่อจะทำบุญต้องเดินทางไปทำบุญที่วัดต่าง ๆ ทำให้ไม่สะดวก เพราะแต่ละวัดอยู่ห่างไกลจากบ้านดู่ ยิ่งในหน้าฝนถนนยิ่งลำบาก ดังนั้นในปี พ.ศ. 2508 ชาวบ้านดู่จึงพร้อมใจกันประชุมปรึกษาหารือกันเพื่อสร้างวัด โดยมี พ่อใหญ่บู่ ทองมี, พ่อใหญ่มา จูมพระบุตร และพ่อใหญ่โฮม บุญจรัส เป็นผู้คิดริเริ่มและเป็นผู้นำชาวบ้าน มีความเห็นตรงกันอยากจะสร้างวัดถวายในบ้านดู่ขึ้น โดยมองเห็นว่าพื้นที่ป่าช้าเก่าของหมู่บ้าน ซึ่งเป็นที่ปล่อยรกร้างว่างเปล่าน่าจะปรับปรุงพัฒนาให้เป็นวัดได้ จึงได้มีการเลือกบุคคลที่เป็นแกนนำในการศึกษาความเป็นไปได้ในการจัดตั้ง ซึ่งประกอบไปด้วย พ่อใหญ่บู่ ทองมี, พ่อใหญ่โฮม บุญจรัส, ผู้ใหญ่บ้านเพชร สายเสียง, คุณประสิทธิ์ รากเงิน, ครูใหญ่ทอง หอมสิน, แพทย์คำภา จูมพระบุตร, พ่อใหญ่ไชโย สิทธิจินดา, พ่อทองดี สอนอาจ, พ่อเภา แสงทอง มีหน้าที่ตรวจสอบพื้นที่ที่จะสร้างวัดให้ชัดเจน พร้อมประสานงานกับทางราชการบ้านเมืองและฝ่ายสงฆ์แต่เนื้อที่ไม่เพียงพอ ในการที่จะสร้างวัดได้ พ่อใหญ่บู่ ทองมีและพ่อใหญ่โฮม บุญจรัส ซึ่งมีที่ดินติดกับพื้นที่ที่จะสร้างวัดจึงได้พร้อมใจกันร่วมบริจาคที่เดินเพิ่มเติม จึงทำให้มีพื้นที่เพียงพอสามารถดำเนินการสร้างวัได้ตามวัตถุประสงค์จึงได้ไปกราบเรียนปรึกษาหารือกับพระเถรานุเถระชั้นผู้ใหญ่วัดต่าง ๆ ในเมืองอุบล คือ พระครูนวกรรมโกวิท ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสวัดมหาวนารามในขณะนั้น และพระครูกิตติยาภรณ์โกศล เลขานุการเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี (ปัจจุบันคือ พระเทพกิตติมุนีที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดอุบลราชธานี เจ้าอาวาสวัดมหาวนาราม รูปปัจจุบัน) พระสงฆ์ชั้นผู้ใหญ่ต่าง ๆ ก็สนับสนุนอนุโมทนาเห็นชอบด้วย คณะกรรมการจึงได้กราบนิมนต์พระครูกิตติยาภรณ์โกศลมาเป็นประธานฝ่ายสงฆ์ในการดำเนินการสร้างเป็นสำนักสงฆ์ในปี พ.ศ.2511 โดยตั้งเป็นสำนักสงฆ์ชื่อว่า “ศรีประดู่ทรงธรรม” ต่อมามหาเถรสมาคมและกระทรวงศึกษาได้ประกาศให้เป็นวัดโดยสมบูรณ์เมื่อวันที่ 21 สิงหาคม พ.ศ.2518 โดยมีชื่อว่า “วัดศรีประดู่” ส่วนคำว่า “ทรงธรรม” ได้ตัดออกไปเนื่องจากว่าชื่อดังกล่าวไปซ้ำกับวัดที่เป็นพระอารามหลวงที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา วัดศรีประดู่ได้รับราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อวันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2519 โดยมีพระปลัดผินอิสิญาโณ เป็นเจ้าอาวาสรูปแรก และต่อมาได้รับพระราชทานเป็นพระครูสัญญาบัตร ชื่อว่า “พระครูสิริพัฒนาวิมล (ผิน อิสิญาโณ) ถือว่าเป็นผู้มีบทบาทในการวางรากฐานพัฒนาวัดศรีประดู่เป็นอย่างมาก ท่านถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2542 ต่อมาคณะสงฆ์และทายกทยิกาวัดศรีประดู่ได้พร้อมใจกันนิมนต์ พระครูธรรมธรจรูญ ถิรธมฺโม มาเป็นเจ้าอาวาสและได้รับพระราชทานเป็นพระครูสัญญาบัตรชื่อว่า “พระครูถิรธรรมสิริ” (จรูญ ถิรธมฺโม) ซึ่งต่อมาท่านได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่ง เป็นเจ้าคณะตำบลในเมืองเขต 3 นับว่าเป็นเกียรติประวัติของวัดศรีประดู่เป็นอย่างยิ่งตราบจนปัจจุบันนี้