ที่มาของอาหาร

หยวกกล้วยหรือต้นกล้วย คือใจกลางต้นกล้วยที่ยังอ่อนอยู่ คนโบราณมักนำหยวกกล้วยมาประกอบอาหารด้วยการแกง โดยเห็นความสำคัญของหยวกกล้วย เพราะเชื่อว่าน่าจะรับประทานได้ นับแต่นั้นมา แกงหยวกกล้วยจึงเป็นที่นิยมและทำาตามงานต่างๆ เช่น งานบุญ งานบวช หรือเทศกาลต่าง ๆ แต่มีข้อยกเว้นคือไม่นิยมทำงานศพ เพราะเชื่อว่าจะทำให้ผู้ที่ล่วงลับไปแล้วยังคงมีเยื่อใยต่อกัน เหมือนใยของหยวกกล้วย และจะทำให้ญาติที่ยังมีชีวิตเสียชีวิตต่อๆ กัน

เครื่องปรุง/ส่วนผสม

๑. หยวกกล้วย

๒. พริกแห้ง กระเทียม ข่า ตะไคร้ ผิวมะกรูด

๓. กะปิ

๔. กะทิ

๕. ชะอม

๖. หอยแมลงภู่ตากแห้ง หรือหมูย่าง

๗. น้ำปลา

ขั้นตอน/วิธีทำ

๑. หั่นหยวกกล้วยเป็นชิ้นเล็ก ๆ พอคำ

๒. ปั่นหยวกกล้วยที่หั่นแล้วด้วยไม้ที่มีปลายคล้ายไม้กางเขน เพื่อเอาใยกล้วยออก

๓. ล้างหยวกกล้วย

๔. ตำาพริกแห้ง กระเทียม ข่า ตะไคร้ กะปิ ผิวมะกรูด ให้ละเอียด

๕. เคี่ยวกะทิ

๖. ใส่เครื่องแกงที่ตำไว้

๗. เคี่ยวกะทิกับเครื่องแกงพอประมาณแล้วใส่หยวกกล้วย

๘. ใส่หอยแมลงภู่แห้งหรือหมูย่าง

๙. ปรุงรสด้วยน้ำปลา
๑๐.ใส่ชะอม