ภาษานาเระ หรือ ภาษาปะนาเระ จะมีสำเนียงพูดและการใช้คำที่แตกต่างไปจากภาษาของคนไทยภาคใต้ทั่วไปซึ่งมีสำเนียงการพูดหนักและเร็ว ที่เราเรียกกันว่าสำเนียงปักษ์ใต้ แต่สำเนียงภาษานาเระจะมีลักษณะเบาคล้ายสำเนียงของคนไทยภาคกลาง ภาคเหนือ และภาคอีสาน ผสมกัน จากบันทึกประวัติของหมู่บ้าน อพป.บ้านใหญ่ ตำบลคอกกระบือ ได้กล่าวถึงภาษานาเระไว้ตอนหนึ่งว่า น่าจะเป็นภาษาของนายทหารกลุ่มหนึ่งมีหัวหน้าชื่อลัง ซึ่งเป็นทหารในสมัยสุโขทัย เมื่อราวปี พ.ศ. ๑๘๘๑ ได้ควบคุมกองเรือสำเภาหลวงบรรทุกสินค้าไปขายยังเมืองจีน แต่ขณะแล่นเรือมาถึงปลายแหลมญวนโดนพายุคลื่นซัดกองเรือแตกกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง ส่วนหนึ่งไปขึ้นฝั่งแถบอำเภอตากใบ ส่วนนายลัง และบริวารบางส่วนลอยเรือมาขึ้นฝั่งที่บริเวณอำเภอปะนาเระ และยังมีกองเรือบางส่วนไปขึ้นฝั่งในแถบจังหวัดตราด ระยอง จันทบุรี ดังนั้นภาษาไทยสำเนียงนาเระ จึงพบในอีกหลายๆ ท้องที่ในแถบจังหวัดดังกล่าวข้างต้น จึงเป็นหลักฐานที่พอเชื่อถือได้ถึงความเชื่อมโยงถึงที่มาของภาษานาเระตามบันทึกที่กล่าวอ้าง