หม่อมเจ้าสิทธิพร กฤดากร ชนชั้นสูงของไทย ซึ่งท่านได้เรียนจบจากประเทศอังกฤษและกลับมารับราชการที่ประเทศไทยใช้ชีวิตในเมืองกรุง ท่านได้เสกสมรสกับเจ้าศรีพรหมมา พระราชธิดาของเจ้าเมืองน่านซึ่งเป็นชนชั้นสูงและเคยเดินทางไปต่างประเทศเช่นกัน ขณะนั้น ม.จ.สิทธิกร กฤดากร อายุ ๓๗ ปี ดำรงตำแหน่งอธิบดีกรมฝิ่น ขณะที่ชีวิตกำลังรุ่งโรจน์นั้นเอง ท่านได้ตัดสินใจละทิ้งความสะดวกสบายและตำแหน่งหน้าที่ทั้งหมด ไปเริ่มต้นทำการเกษตรแผนใหม่ที่ฟาร์มบางเบิด อ.บางสะพานน้อย จ.ประจวบคีรีขันธ์ ด้วยอายุเพียง ๓๗ พาหม่อมศรีพรหมมาและลูก ๒ คน พร้อมคนรับใช้ ๒ คนมาใช้ชีวิตแบบการเกษตรที่หมู่บ้านชายทะเลแห่งนี้

ม.จ.สิทธิพร กฤดากรได้ทดลองทำการเกษตรแผนใหม่ที่คนไทยขณะนั้นยังไม่รู้จัก เพราะการเกษตรของคนไทยขณะนั้นก็คือการทำนาในที่ราบลุ่มน้ำขัง และมีสินค้าการเกษตรที่สำคัญอย่างเดียวคือข้าว การที่ท่านทำการเกษตรแผนใหม่แบบครบวงจร เลี้ยงสัตว์ ทำไร่ แบบมีความรู้ทางวิทยาศาสตร์เข้ามาช่วย แม้ในขณะนั้นจะดูแปลกสำหรับคนที่ทิ้งชีวิตสุขสบาย เพื่อไปลำบากตรากตรำทำไร่ แต่การตัดสินใจเปลี่ยนชีวิตครั้งนั้นของท่านก็ได้ประจักษ์แก่คนรุ่นใหม่ ในแง่คุณค่าชีวิตและผลงาน จนหม่อมเจ้าสิทธิพร กฤดากร ได้รับการยกย่องให้เป็น “บิดาแห่งการเกษตรแผนใหม่” เจ้าของคำพูดที่ว่า “เงินทองเป็นมายา ข้าวปลาเป็นของจริง” ซึ่งคอยเตือนใจชาวไทยไม่ให้หลงระเริงกับตัวเลขทางเศรษฐกินเงินทอง แต่ให้หันมาทำการเกษตรที่ยั่งยืนและให้คุณค่ากับชีวิตมากกว่า

ฟาร์มบางเบิดนั้นได้เริ่มต้นเมื่อพ.ศ. ๒๔๖๓ และใน พ.ศ. ๒๕๐๒ ม.จ.สิทธิพร กฤดากร ท่านได้ขายฟาร์มให้กับจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ เพื่อให้สานต่อที่แห่งนี้ให้กลายเป็นสถานีทดลองการเกษตรต่อไป แต่ก็ไม่เป็นดังที่คาดไว้ เมื่อจอมพลสฤษดิ์ ธนะรัชต์ ถึงแก่อสัญกรรม ที่ดินแห่งนี้จึงตกเป็นของราชพัสดุ คำว่าฟาร์มบางเบิดจึงหายไปจากความทรงจำ และเมื่อ พ.ศ. ๒๕๓๒ หนังสือพิมพ์สยามรัฐได้ตีพิมพ์บทความกระตุ้นให้มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ทำสถานีวิจัยบนพื้นที่เดิมของฟาร์มบางเบิด หลังจากนั้นก็เกิดความเคลื่อนไหว หาสถานที่และจัดตั้งเป็นสถานีวิจัยสิทธิพรกฤดากรขึ้น และทำอนุสรณ์สถานของม.จ.สิทธิพร กฤดากร เปิดอย่างเป็นทางการเมื่อ วันที่ ๑๑ เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๓

บริเวณที่กำหนดไว้เพื่อสร้างอนุสรณ์สถาน ม.จ.สิทธิพร กฤดากร อยู่ในสถานีวิจัยฯ ต.ทรายทอง อ.บางสะพานน้อย จ.ประจวบคีรีขันธ์ ในพื้นที่ ๕๐ ไร่ จากพื้นที่สถานีวิจัยทั้งหมด ๓๘๕ ไร่ ในส่วนอนุสรณ์สถานแบ่งเป็น ๔ ส่วนคือ ๑. อนุสาวรีย์ ม.จ.สิทธิพร กฤดากร ๒. เขตตำหนักเดิม ๓.ส่วนอาคารพิพิธภัณฑ์ ๔. แปลงสาธิตการปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์

อนุสาวรีย์ มจ.สิทธิพร กฤดากร เป็นรูปปั้นโลหะของชายมีอายุที่แวดล้อมไปด้วยผลิตผลทางการเกษตร เช่นแตงโม หมู และไก่ ที่ท่านเป็นผู้ริเริ่มนำพันธุ์จากต่างประเทศมาเลี้ยง อนุสาวรีย์แห่งนี้จึงเป็นเหมือนตัวแทนที่บ่งบอกผลงานทางการเกษตรของท่านให้คนรุ่นหลังได้รับรู้

จากนั้นก็ตามทางเดินรั้วสีขาว ข้างทางมีทั้งดอกไม้และพืชผลที่สถานีวิจัยได้นำมาทดลองปลูกในรุ่นหลังๆ มองไปสุดทางก็จะเป็นอาคารสีขาวยกพื้นสูงสามชั้น นั่นคือบ้านพิพิธภัณฑ์หม่อมเจ้าสิทธิพร กฤดากร บ้านสีขาวหลังนี้รูปทรงสร้างเลียนแบบตำหนักบางเบิดหลังเดิมที่ได้มีการบันทึกรูปถ่ายไว้ แต่สร้างแบบถาวรแข็งแรง ต่างจากตำหนักเดิมที่สร้างด้วยไม้ และมุงหลังคาจากเมื่อกาลเวลาผ่านไปก็ผุพังลง จนกระทั่งมหาวิทยาลัยเกษตรได้เข้ามาปรับปรุงพื้นที่ ค้นหารากฐานอาคารเดิมจนเจอ ปัจจุบันได้มีการขุดแต่งและเปิดให้เห็นพื้นที่เดิมที่เห็นเด่นชัดคือแนวฐานเสา

อาคารพิพิธภัณฑ์มีสามชั้นรวมชั้นใต้ถุนด้วย ชั้นแรก แสดงความเป็นมาของพื้นที่ฟาร์มบางเบิดตั้งแต่ยุคแรกที่ม.จ.สิทธิพร กฤดากร เริ่มมาทำฟาร์มตามความตั้งใจของท่าน การทดลองทั้งปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์ บริเวณนี้ได้จัดแสดงเครื่องไถดินขนาดใหญ่กว่าปกติ ซึ่งมีภาพแสดงให้ชมว่าสมัยนั้น ม.จ.สิทธิพร ท่านได้คิดเปรียบเทียบแล้วว่าการทำการเกษตรด้วยเครื่องจักรนั้นเร็วแต่สิ้นเปลือง ทั้งค่าน้ำมันและดูแลรักษา จึงหันกลับมาใช้แรงงานสัตว์และคราดขนาดใหญ่ยักษ์นี้เอาไว้เทียมช้างในการไถพรวนดิน มีเครื่องตะบันหรือเครื่องสูบน้ำจากแรงไหลของน้ำในยุคสมัยเดียวกันมาจัดแสดงไว้สองเครื่อง จำลองสภาพชีวิตของท่านว่าต้องไปดึงน้ำจากแหล่งน้ำธรรมชาติมาใช้ อีกส่วนมีป้ายอธิบายโครงการสร้างอนุสรณ์สถานที่มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ได้ริเริ่มเข้ามาทำจนถึงปัจจุบัน

ชั้นสองจัดแสดงเกี่ยวกับผลงานและชีวประวัติของท่าน ม.จ.สิทธิพร กฤดากร ตั้งแต่กำเนิด การศึกษา การสมรส งาน และการพลิกเปลี่ยนมาทำการเกษตร ของใช้ส่วนตัวของท่านและสมุดทรงงาน ที่มีข้อสังเกตุว่าหากเป็นจดหมายหรือหนังสือที่เขียนที่ฟาร์มบางเบิดจะมีสัญลักษณ์นะกระแตแต้แวด และตัวหนังสือ บบ (บางเบิด) เพราะในทุ่งเลี้ยงสัตว์จะมีนกชนิดนี้อยู่มากและส่งเสียงร้องอยู่ทั่วไป ท่านเป็นนักคิดนักเขียนที่ไม่ยอมหยุดนิ่ง แม้ท่านจะเคยต้องโทษทางการเมือง ในปี พ.ศ.๒๔๗๖-๒๔๘๗ ติดคุกที่บางขวาง เกาะเต่า เกาะตะรุเตาในกรณีกบฎบวรเดช แต่ท่านก็ยังเขียนตำราจากในคุกได้ เมื่อพ้นโทษมาท่านก็ได้กลับมาทำงานทางด้านการเกษตรต่อ หนังสือเกี่ยวกับการเกษตรของท่านที่รู้จักกันก็เช่น กสิกรรมบนดอน กสิกร แต่งานทั้งหมดของท่านไม่อาจจะสำเร็จได้ถ้าไม่ได้คู่ชีวิตที่ดีอย่างหม่อมศรีพรหมา ที่คอยสนับสนุนความคิดของท่านมาตลอดชีวิตจึงมีส่วนจัดแสดงประวัติของหม่อมศรีพรหมา กฤดากร ด้วย ม.จ.สิทธิพร กฤดากรเสียสละตนศึกษาและพัฒนาการเกษตรของไทยเรื่อยมา จนได้รับรางวัลรามอนแมกไซไซด้านการบริการสาธารณะ สาขาพัฒนาการเกษตรแผนใหม่ในปี พ.ศ. ๒๕๑๐ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ถวายปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์สาขากสิกรรมและสัตวบาล อีกทั้งรางวัลต่างๆ อีกมากมาย ท่านสิ้นชีพิตักษัยเมื่อ ๒๒ มิถุนายน ๒๕๑๔อายุ ๘๘ ชันษา ส่วนหม่อมศรีพรหมาถึงแก่อนิจกรรมเมื่อ ๒๕ กันยายน ๒๕๒๑

ซึ่งชั้นสองนี้ยังมีห้องเล็กๆ ที่แสดงความเป็นมาของการสร้างพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ด้วย โดยมีภาพถ่ายเก่าบรรยากาศการใช้ชีวิตในฟาร์มบางเบิด และภาพสเก็ตที่ใช้เปรียบเทียบเพื่อหารากฐานอาคารเดิม ใช้ควบคู่กับความทรงจำจากทายาทของท่าน หลักฐานที่สำคัญต้นไม้ใกล้ตำหนักเดิมก็คือต้นลั่นทม และต้นนุ่น เมื่อหาต้นไม้สองต้นนี้เจอจึงเริ่มขุดหารากฐานอาคาร จนพบในที่สุด และหากมองจากหน้าต่างห้องจัดแสดงนี้ลงไปจะเห็นพื้นที่เดิมของพระตำหนัก ซึ่งอยู่ด้านข้างนั่นเอง และมองไกลออกไปตามช่องเขา จะเห็นทะเลจากหน้าต่างด้านนี้ นอกจากนี้ยังมีรูปปั้นจำลองก่อนหล่อของจริงจัดแสดงในห้องนี้อีกด้วย

ชั้นสามในอนาคตส่วนหนึ่งจะจัดทำเป็นห้องดูดาวแต่ยังไม่สำเร็จ อีกส่วนหนึ่งจัดแสดงผลงานของสถานีวิจัยสิทธิพรกฤดากร ทั้งเรื่องปาล์มน้ำมัน และเพาะพันธุ์ปูม้าเพื่อการอนุรักษ์

หากใครต้องการเข้าชมบ้านพิพิธภัณฑ์หม่อมเจ้าสิทธิพร กฤดากร และอนุสรณ์สถาน สามารถเข้าชมได้ในวันจันทร์ - วันเสาร์ เวลา ๐๘.๐๐ น. - ๑๗.๐๐ น. ไม่เสียค่าใช้จ่าย ควรติดต่อขอวิทยากรนำชมล่วงหน้าจากสถานีวิจัยสิทธิพรกฤดากร อ.บางสะพานน้อย จ.ประจวบคีรีขันธ์ โทร. 08-1868-2022