ฟ้อนล่องน่าน เป็นศิลปะการแสดงดั้งเดิม ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของเมืองน่าน เป็นการฟ้อนที่ไม่จีบมือ และฟ้อนตามลีลาจังหวะทำนองล่องน่าน ตามประวัติเชื่อว่า ประมาณปีพุทธศักราช ๑๙๐๒ พระยาการเมืองได้อพยพย้ายเมืองจากเมืองวรนคร (อำเภอปัว ปัจจุบัน) มาสร้างเมืองใหม่ที่ภูเพียงแช่แห้ง ได้จัดขบวนแพเรือพร้อม ดุริยดนตรี นำขบวนชาวเมืองและข้าราชบริพาร ล่องลงมาตามแม่น้ำน่าน เสียงของ ดุริยดนตรี ทำให้ผู้ร่วมขบวนเกิดความสนุกสนาน และข้าราชบริพารผู้ชายลุกขึ้นฟ้อน ตามจังหวะดนตรี เนื่องจากจำกัดพื้นที่บนเรือ จึงไม่มีการก้าวท้าว และไม่มีการจีบมือ หรือถ้าจะมีก็จะเป็นก้าวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น จึงเป็นกำเนิดของการฟ้อนล่องน่านตั้งแต่ครั้งนั้นจนถึงปัจจุบัน

การฟ้อนล่องน่าน จัดเป็นการฟ้อนหลวง เมื่อครั้งกรมหลวงนครสวรรค์วรพินิด ได้มาตรวจราชการมณฑลลาวเฉียง (เหนือ) เจ้าผู้ครองนครน่าน พระเจ้าสุริยพงษ์ ผลิตเดชฯ ได้ถวายการต้อนรับ และจัดแข่งขันเรือให้ทอดพระเนตรในลำน้ำน่าน และ เจ้ามหาพรหมสุรธาดา ซึ่งดำรงพระยศเป็นเจ้าอุปราชนครน่าน ได้ฟ้อนถวkยบนเรือแข่งลำที่ชนะเลิศ

การฟ้อนล่องน่าน เป็นศิลปะการแสดงที่นิยมแพร่หลาย ไม่แต่เฉพาะในเรือได้จัดให้มีการฟ้อนบนบกด้วยทั้งชายหญิง ในอดีตจะฟ้อนในคุ้มเจ้านาย เพื่อต้อนรับ แขกบ้านแขกเมือง ปัจจุบันนิยมแสดงในงานมงคล อาทิ ขบวนแห่ต่าง ๆ ต้อนรับกฐิน ฯลฯ ผู้ฟ้อนล่องน่านส่วนมากจะเป็นผู้หญิง ซึ่งการฟ้อนล่องน่าน โดยผู้ชายครั้งล่าสุดแสดงในงานทูลพระขวัญสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ณ พระตำหนักริมน้ำน่าน เมื่อวันศุกร์ที่ 17 มกราคม พ.ศ.2546 เป็นการฟ้อนถวายต่อหน้าพระพักตร์ ซึ่งเรียกว่า “การฟ้อนหลวง”

ท่าฟ้อนล่องน่าน ในปัจจุบัน เมื่อปี พ.ศ.2551 สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดน่าน ได้เชิญแม่ครูด้านศิลปะการแสดงจากทุกอำเภอมาร่วมประชุมสัมมนา เพื่อจัดทำหลักสูตรท้องถิ่น เพื่อเป็นเอกลักษณ์ของจังหวัดน่าน ซึ่งการกำหนดท่าฟ้อนล่องน่าน ได้คำนึงถึงสภาพความเป็นอยู่ ขนบธรรมเนียมประเพณี จึงได้กำหนดท่าฟ้อนล่องน่าน ๙ ท่า ได้แก่ ๑. ท่าไหว้ ๒.ท่าเกี้ยวเกล้า ๓.ท่าบังวัน ๔. ท่าโบกโบยเทวดา ๕.ท่าแม่ธรณีรูดผม ๖.ท่าเก็บบัวถวายพระ ๗.ท่าปลาเหลี้ยมหาด ๘.ท่ากาตากปีก ๙.ท่าผาลาด

สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดน่าน ได้นำแกนนำจากสถานศึกษา ชุมชน มาฝึกซ้อมฟ้อนล่องน่าน เพื่อรับเสด็จสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ณ ท่าอากาศยานน่าน (สนามบินจังหวัดน่าน) ในคราวเสร็จทรงงานจังหวัดน่าน เมื่อ วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

การถ่ายทอดศิลปะการแสดงฟ้อนล่องน่าน สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดน่าน ได้ดำเนินการโดยแม่ครูผู้เป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นร่วมกันสืบสาน อนุรักษ์ ท่าฟ้อนล่องน่าน ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ดั้งเดิมของจังหวัดน่าน เพื่อถ่ายทอดให้กับเด็กและเยาวชน ในสถานศึกษาต่าง ๆ เพื่อเป็นต้นแบบในการสืบทอดมรดกด้านศิลปะการแสดงฟ้อนล่องน่านให้คงอยู่ต่อไป