พระธาตุเจดีย์บิด ตามตำนานพระธาตุเจดีย์บิดกล่าวไว้ว่า ครั้งพุทธกาล พระสวกของพระพุทธเจ้าองค์หนึ่ง ออกจาริกเผยแพร่พระธรรมไปในที่ต่าง ๆ มาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ำน่านทางทิศตะวันตก รุ่งเช้าท่านได้ออกรับบิณฑบาต ชาวบ้านตักบาตรเสร็จแล้ว พระสาวกรูปนั้นได้เหลือบไปเห็นชาวบ้าน แทะเล็มเมล็ดข้าวที่ติดมอ จึงรำพันกับตนเองว่า “หมู่บ้านนี้หนอ เขียมข้าว” ครั้นจาริกข้ามฝั่งแม่น้ำน่านขึ้นมาทางทิศตะวันออกถึงที่ดอนริมแม่น้ำเข้าพักอิริยาบถใต้ร่มไม้ นั่งพิจารณาสภาพต่าง ๆ อยู่นั้น ฉุกคิดขึ้นได้ว่า เมื่อตอนเช้าได้คิดคำว่าหมู่บ้านเขียมเอาไว้น่าจะเปลี่ยนเป็นคำเรียกใหม่มากกว่า เพราะคำว่า “เขียม” มีความหมายว่า “มีน้อย หายก” เกรงว่าจะเป็นบาปกรรมติดตัว ก็เลยเปลี่ยนเสียใหม่ว่า “หมู่บ้านแขม” น่าจะเป็นสิริมงคลมากวา (ภายหลังได้ย้ายหนีน้ำท่วมไปตั้งที่ใหม่ เรียกชื่อบ้านว่า “หมู่บ้านพระเนตร “ หมู่ที่ ๔ ตำบลส้าน ส่วนสถานที่ใต้ร่มไม้ซึ่งเป็นที่พักอาศัยนั้น ต่อมาได้มีการสร้างเจดีย์ขึ้น เรียกว่า “พระเจดีย์บิด” คำว่า “บิด” มีความหมายว่า “เปลี่ยนไป ไม่ใช่ของเดิม” ครั้นต่อมาถูกน้ำเซาะตลิ่งพัง จึงได้ย้ายเจดีย์องค์นี้ไปไว้ในบริเวณวัดศรีบุญเรือง หมู่ ๒ ตำบลไหล่น่าน อำเภอเวียงสา จังหวัดน่าน