บ้านเกิ้งตั้งอยู่ในเขตเทศบาลเมืองบ้านไผ่ อำเภอบ้านไผ่ จังหวัดขอนแก่น อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของที่ว่าการอำเภอบ้านไผ่ ห่างจากที่ว่าการอำเภอบ้านไผ่ประมาณ 1 กิโลเมตร มีพื้นที่ทั้งหมดประมาณ 2 ตารางกิโลเมตร

ประวัติหมู่บ้านจากคำบอกเล่า ของพระครูปริยัติสารวิสุทธิ์ เจ้าอาวาสวัดศรีบุญเรือง เล่าว่าเดิมชุมชนบ้านเกิ้ง ตั้งถิ่นฐานอยู่ที่บ้านหนองร้านหญ้า (ระหว่างวัดพระเจ้าใหญ่ผือบัง กับ สำนักตาปะขาว) ต่อมาได้ย้ายมาตั้งบ้านเรือนที่หมู่บ้านเกิ้ง โดยมีครอบครัวของหลวงกลาง,ท้าวเพียขัน,และท้าวเพียวืด ย้ายเข้ามาก่อน ต่อจากนั้นก็มีครอบครัวอื่นๆ ย้ายตามมา สาเหตุที่ย้าย เนื่องจากบริเวณที่ตั้งบ้านเกิ้งมีแหล่งน้ำที่สะดวก เหมาะแก่การประกอบอาชีพ และตรงจุดที่ตั้งหมู่บ้านจะมีน้ำไหลวน ลักษณะเป็นเกาะแหลมยื่นออกไป มีหินก้อนกลมๆ อยู่ตรงกลาง ทำให้น้ำไหลวนเวียนเป็นตา ซึ่งชาวบ้านจะเรียกว่า “เกิ้ง” (ความเชื่อของคนโบราณ) จึงได้พร้อมใจกันตั้งชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านเกิ้ง” หลวงกลาง ปัจจุบันเป็นตระกูล“สีลากลาง” ท้าวเพียขัน เป็นตระกูล “ขันทะ” ส่วนท้าวเพียวืด ไม่ปรากฏว่าเป็นตระกูลใด เมื่อตั้งเป็นหมู่บ้านแล้วก็มีการสร้างวัดขึ้นทางทิศตะวันตกของหมู่บ้านชื่อว่า “วัดโพธิ์กลาง” ต่อมาบ้านเรือนและประชากรเพิ่มขึ้น ชุมชนได้ขยายเพิ่มไปด้านทิศเหนือของหมู่บ้านจึงได้สร้างวัดอีกวัดหนึ่งคือ “วัดท่าแขก” ปัจจุบันเรียกว่า “วัดเอี่ยมไพบูลย์” ประมาณปี พ.ศ.2443 ชาวบ้านส่วนหนึ่งได้ขยายหมู่บ้านออกมาอยู่ทางด้านทิศใต้ของหมู่บ้านเพิ่มมากขึ้น จึงได้สร้างวัดอีกวัดหนึ่งขึ้น เรียกว่า “วัดศรีบุญเรือง” ครั้นถึงพ.ศ.2524 ทางราชการได้มีการสำรวจเขตพื้นที่เพื่อกำหนดเป็นเขตเทศบาลเมืองบ้านไผ่ บ้านเกิ้งก็ได้อยู่ในเขตเทศบาลเมืองบ้านไผ่ และได้แบ่งออกเป็น 3 คุ้ม หรือ 3 ชุมชน คือ ชุมชนโพธิ์สวรรค์, ชุมชนปอบิด และ ชุมชนบ้านข่าพัฒนาโดยมีประธานชุมชนเป็นผู้นำในการพัฒนาชุมชน

ด้านศาสนามีวัดในชุมชน 3 แห่ง คือ วัดโพธิ์กลาง, วัดเอี่ยมไพบูลย์,และวัดศรีบุญเรือง สังกัด คณะสงฆ์มหานิกาย

ด้านการศึกษามีโรงเรียนในชุมชน 1 แห่ง คือ โรงเรียนบ้านเกิ้ง เป็นโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา เปิดสอนตั้งแต่ชั้นอนุบาลถึงชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3

ประธานชุมชนคนปัจจุบันบ้านเกิ้ง ชุมชนโพธิ์สวรรค์ คือ นายถาวร ศรีสุข, ชุมชนปอบิด คือ นายสุนิตย์ จินดา และชุมชนบ้านข่าพัฒนา คือ นายภาณุมาศ หล้ามณี