ต้นยางพาราที่นำมาปลูกเป็นครั้งแรกที่บ้านหนองแวง หมู่ 2 ต.ถ้ำเจริญ อ.โซ่พิสัย ประวัติของต้นยางพาราต้นแรกคือเมื่อปี 2503 ได้มีพระธุดงค์นามว่า หลวงปู่คำสิงห์ วรธรรมโม ได้เดินทางกลับจากไปแสวงธรรมเสริมสร้างบาลีที่ทางภาคใต้ คือจังหวัดพัทลุงขณะที่ธุดงค์กลับมาก็ได้นำเม็ดยางพาราติดย่ามมาด้วย 25 เม็ด ขณะมาปักกลดพักแรมเจริญภาวนาอยู่ที่บ้าน นายทอง คำมุงคุณ ซึ่งเป็นญาติกัน จึงได้บอกกับนายทองว่า ให้เอาเม็ดยางไปปลูก ซึ่งเป็นพืชที่แปลก เพราะให้น้ำยางตลอดและนำไปใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง แต่เม็ดยางเจริญงอกงามมาได้เพียง 5 เม็ดเท่านั้น แต่อยู่ได้แค่ 1 ปีถูกฝูงควายเหยียบย่ำ จึงรอดมาได้เพียงต้นเดียว ปัจจุบันต้นยางต้นแรกนี้มีความสูงประมาณ 25 เมตร วัดรอบได้ 3.4 เมตร หรือประมาณ 2 คนโอบ

นางเต็ม นาของ อายุ 74 ปี บ้านเลขที่ 25 บ้านหนองแวง เจ้าของที่ดินต้นยางต้นแรกคนปัจจุบัน กล่าวว่า ได้กรีดยางต้นนี้มานานหลายปีแล้ว น้ำยางจะไหลดีตลอด กรีดแต่ละครั้งน้ำยางจะไหลออกมากจนตกใจ ต้องใช้ถ้วยรองน้ำยางขนาดใหญ่พิเศษขนาดเท่าถังตักน้ำใบเล็กจึงจะไม่ล้นออก แต่อยู่มาวันหนึ่ง ฝันว่ากรีดต้นยางต้นนี้มีเลือดไหลออกมาเป็นทางยาวไหลไม่หยุด และก็มีเสียงเหมือนผู้หญิงร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ตกใจตื่นขึ้นมานำเรื่องไปเล่าให้หลวงพ่อท่านหนึ่งฟัง ท่านบอกว่าเป็นเทวดาประจำต้นไม้ เขาได้รับบาดเจ็บจากการกรีดยาง หลังจากนั้นมาก็ไม่กรีดยางต้นนี้อีกมาได้ประมาณ 10 ปีแล้ว และได้ตั้งศาลขึ้นมาหนึ่งหลัง เพื่อให้เป็นที่อยู่ของเหล่าเทวดา