คำว่า “สุไหงโก-ลก” เป็นภาษามลายูถิ่น เกิดจากคำ ๒ คำ มาสนธิกัน คือ คำว่า “สไหง”หมายถึง แม่น้ำหรือคลอง ส่วนคำว่า “ไก-ลก” เพี้ยนมาจากคำว่า ฆอเลาะ หมายถึง มีดชนิดหนึ่งมีลักษณะปลายงอ ดังนั้น คำว่า “สุไหงโก-ลก” จึงหมายถึง แม่น้ำคดหรือคลองคด ซึ่งแต่เดิม อำเภอสุไหงโก-ลก เป็นเพียงตำบลเล็กๆ ชื่อว่า ตำบลปูโยะ ขึ้นอยู่กับอำเภอสุไหงปาดี และได้ยกฐานะเป็นกิ่งอำเภอ เมื่อวันที่ ๑ มกราคม ๒๔๙๑ ต่อมาได้ยกฐานะเป็นอำเภอสุไหงโก-ลก เมื่อวันที่ ๑ มกราคม ๒๔๙๖

อาณาเขตติดต่อ

- ทิศใต้ จรดพื้นที่อำเภอแว้ง จังหวัดนราธิวาส

- ทิศเหนือ จรดพื้นที่อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส

- ทิศตะวันออก จรดพื้นที่อำเภอปาเสมัส รัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย

- ทิศตะวันตก จรดพื้นที่อำเภอสุไหงปาดี จังหวัดนราธิวาส

จำนวน ครัวเรือน ๓,๔๓๘ ครัวเรือน

จำนวนประชากร(สิ้นปี ๒๕๕๔) ๑๕,๐๘๓ คน