เจ้าพ่อหลักเมือง

จังหวัดร้อยเอ็ดหรือเมืองร้อยเอ็ด มีประวัติความเป็นมาอยตั้งแต่สมัยพุทธกาลมาจนถึงปัจจุบัน ในอดีตกาลเป็นเมืองที่เจริญรุ่งเรืองและรกร้างสลับกันมา จนถึง พ.ศ.๒๔๒๕ ได้ตั้งเป็นมณฑลร้อยเอ็ด

นับตั้งแต่ตั้งมณฑลร้อยเอ็ดขึ้น ปรากฏมีหลักเมืองอยู่ใจกลางบึงพลาญชัย(ใกล้กับสระบริสุทธิ์)มักมีน้ำตลอดมา ไม่มีหลักฐานปรากฏว่ามีมาแต่สมัยใดแน่ ลักษณะเป็นเสาไม้แก่น กลม ตอนปลายมน ยาวประมาณเมตรเศษ เดิมอยู่ในแอ่งน้ำกลางบึง ต่อมาประมาณ พ.ศ.๒๔๙๖-๒๔๗๑ สมัยอำมาตย์เอก พระยาสุนทรเทพกิจจารักษ์(ทอง จันทรางศุ) เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดร้อยเอ็ด ได้มีการขุดลอกบึงพลาญชัย ได้นำหลักเมืองไปประดิษฐาน ณ ที่เกาะบริเวณศาลาจตุรมุขกลางบึงพลาญชัย

ต่อมาสมัยขุนเสนาสัสดี เป็นนายกเทศมนตรีเทศบาลเมืองร้อยเอ็ด ประมาณ พ.ศ. ๒๔๘๑ ได้อัญเชิญมาประดิษฐานที่เกาะบริเวณทางเข้าบึงพลาญชัย และได้สร้างคอนกรีตคลุมไว้ จนถึงเมื่อวันที่ ๓๐ กันยายน ๒๕๑๖ ผู้ว่าราชการจังหวัดร้อยเอ็ด โดยนายประมูล ศรัทธาทิพย์ ได้จัดให้มีพิธีวางศิลาฤกษ์ก่อสร้างศาลคลุมหลักเมือง เพื่อความสวยงามและสมกับเป็นที่เคารพสักการะของประชาชนโดยทั่วไป

อภินิหารการเคารพนับถือ

เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์และเป็นที่เคารพของประชาชนชาวจังหวัดร้อยเอ็ด และประชาชนทั่วไป ซึ่งอาจจะสมปรารถนา เพราะเท่าที่ปรากฏอยู่ทุกวันนี้มีผู้นำเครื่องสักการะและเครื่องเซ่น เช่น หัวหมู เป็ด ไก่ สุรา อาหาร ไปถวายเป็นประจำทุกวัน นับเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์คู่บ้านคู่เมืองของจังหวัดร้อยเอ็ดและเป็นศูนย์รวมทางด้านจิตใจของชาวร้อยเอ็ด