ความหมายชื่อบ้าน“บาโง” เป็นภาษามลายูถิ่นหมายถึง เนินสูง ส่วนคำว่า “เปาะเหล็ง” มาจากต้นกุเหล็ง ในหมู่บ้าน เดิมทีพื้นที่แห่งนี้เป็นป่าดงดิบเต็มไปด้วยต้นไม้ชนิดหนึ่งชื่อว่า ต้นกุเหล็ง ขึ้นอยู่เป็นจำนวนมาก จากนั้นโต๊ะแนวงศ์ (นายวงศ์ ไชยสุวรรณ เป็นนายกเทศมนตรีคนแรกของตำบลสุไหงโก-ลก) กำนันเจ๊ะฮะ ผู้ใหญ่บ้านเจ๊ะหลง พร้อมกับชาวบ้านอีก ๒๐ ครัวเรือน ช่วยกันถางป่าและพัฒนาหมู่บ้านให้น่าอยู่ แต่ยังไม่มีชื่อหมู่บ้านกำนันเจ๊ะฮะเห็นว่าในหมู่บ้านนี้มีต้นกุเหล็งขึ้นเป็นจำนวนมาก จึงเรียกชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านบาโงเปาะเหล็ง” ปัจจุบันมีจำนวนประชากรจากการสำรวจ เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๔๔ จำนวน ๑๕๐ ครัวเรือน รวมประชากร ๔๒๓ คน