เดิมชื่อหมู่บ้านนี้ชาวบ้านพากันเรียกว่า “บ้านมาขาม”ซึ่งแปลว่า เกรงกลัวหรือเกรงขาม เพราะปรากฏว่าภูมิประเทศของหมู่บ้านนี้แต่เดิมเป็นป่ารกทึบ ไม่มีบ้านเรือนราษฎรอยู่อาศัย เมื่อเป็นที่ตั้งของที่ว่าการอำเภอมะขาม นั้นมีบ้านเรือนราษฎรเพียง 3 - 4 หลังคาเรือนเท่านั้น คนสมัยก่อนที่ตั้งหมู่บ้านเป็นเส้นทางที่ชาวบ้านใช้เดินทางระหว่างจังหวัดจันทบุรีกับไพลิน จังหวัดพระตะบองประเทศกัมพูชา ซึ่งการเดินทางสัญจรไปมาค่อนข้างลำบากและเปลี่ยวมาก มีไข้ป่าและสัตว์ร้ายนานาชนิดชุกชุม ทำให้เป็นที่เกรงกลัวหรือเกรงขาม แก่บรรดาผู้ที่เดินทางผ่านไปมาเป็นอย่างยิ่งและในปีหนึ่งๆ มีคนเสียชีวิตด้วยไข้ป่าและสัตว์ร้ายเป็นจำนวนมากจึงได้ขนานนามหมู่บ้านนี้ว่า “บ้านมาขาม” ครั้นต่อมา การเรียกขนานนามหมู่บ้านนี้ ก็ค่อยๆ เพี้ยนไปจากเดิมคำว่า “มาขาม” ซึ่งออกเสียงยาวเป็น “มะขาม”และกลายเป็น “บ้านมะขาม”ในที่สุด