พระพรหมวัดพรหมประสิทธิ์

-----

ในคติพุทธศาสนา พระพรหม เป็นชาวสวรรค์ชั้นสูงขั้นหนึ่งที่สูงกว่าเทวดาในกามาวจรภพทั้ง ๖ ชั้น เรียกว่า "พรหม" พระพรหมอยู่ในภูมิที่สูงกว่ากามาวจรภพ อยู่ในสวรรค์ที่เรียกว่า พรหมโลก พระพรหม แบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ พรหมที่มีรูป เรียกว่า "รูปพรหม" มีทั้งหมด ๑๖ ชั้น และพรหมที่ไม่มีรูป เรียกว่า "อรูปพรหม" มีทั้งหมด ๔ ชั้น โดยอรูปพรหมจะสูงกว่ารูปพรหม "พระพรหม" ในทางพระพุทธศาสนา เป็น "พระพรหมผู้วิเศษ" ล้วนแต่บุรุษเพศทั้งสิ้น ไม่ต้องกินไม่ต้องบริโภคอาหาร เหมือนสัตว์ในภูมิอื่น ด้วยว่าแช่มชื่นอิ่มเอิบโดยมีฌานสมาบัติเป็นอาหาร จึงไม่ต้องมีการถ่ายคูตรมูถ คืออุจจาระ ปัสสาวะอันลามกเหม็นร้าย สรีระร่างกายหน้าตาแห่งบรรดาพระพรหมนั้น มีสัณฐานกลมเกลี้ยงสวยงามนัก มีรัศมีออกจากกายตัวเลื่อม ประภัสสรรุ่งเรืองกว่ารัศมีพระอาทิตย์ และพระจันทร์ หลายพันเท่า เพียงแต่หัตถ์หนึ่งเล่าอันพระพรหมทั้งหลายเหยียดยื่นออกไปหวังจะให้ส่อง รัศมีไปทั่วห้วงจักรวาลก็ย่อมจักทำได้ อวัยวะร่างกายที่ต่อกัน คือ หัวเข่าก็ดี แขนก็ดี มีสัณฐานกลมเกลี้ยงเรียบงามนัก จักได้เห็นที่ต่อกันนั้นหามิได้ เกศเกล้าแห่งพระพรหมทั้งหลายนั้นงามนัก ปรากฏโดยมากมีศีรษะประดับด้วยชฎา สถิตย์เสวยสุขพรหมสมบัติอยู่ ณ พรหมภูมิที่ตนอุบัติตราบจน กว่าจะสิ้นอายุ ซึ่งเป็นเวลานานแสนนาน

พระพรหม หมายถึง ผู้สร้างตามหลักของศาสนาพราหมณ์ ในศาสนาพุทธเราเปรียบได้กับ บิดา มารดา เพราะเป็นผู้สร้างบุตรตนเองขึ้นมากับมือ คนโบราณนั้นทราบดี จึงได้สร้างรูปแห่ง พระพรหมขึ้นมามีสี่หน้าหน้าหนึ่ง หมายถึง หน้าแห่งเมตตา หน้าหนึ่ง หมายถึง หน้าแห่งความกรุณา หน้าหนึ่ง หมายถึง หน้าแห่งมุทิตาหน้าหนึ่ง หมายถึง หน้าแห่งอุเบกขา

พระพรหม ประดิษฐาน ณ ที่วัดพรหมประสิทธิ์ เลขที่ ๑๒๐ บ้านโคกกลาง หมู่ ๕ ตำบลโนนสัง อำเภอโนนสัง จังหวัดหนองบัวลำภู สร้างเมื่อ ปี พ.ศ. ๒๕๔๙ สิ้นงบประมาณ ๑๒,๐๐๐ บาท พระพรหมวัดพรหมประสิทธิ์ สร้างด้วยความศรัทธาทางพระพุทธสาสนา คือ เมตตา กรุณา อุเบกขา มุทิตา ในการบูชา พระพรหม นิยมบูชาด้วย ขัน ๕ ประกอบด้วย พานใส่ ดอกไม้ ๕ คู่ เทียนเล็ก ๕ คู่ เทียนที่ใช้จุดบูชา ๑ คู่ ธูป ๙ ดอก