ก่องข้าว คือ ภาชนะสำหรับบรรจุข้าวเหนียวที่นึ่งสุกแล้ว หน้าที่เหมือนกับภาชนะอีกประเภทคือ กระติบข้าว หรือติบข้าว (ภาษาถิ่นอีสาน) ทั้ง ก่องข้าว หรือ กระติบข้าว ทำหน้าที่เหมือนกัน แต่ต่างกันที่รูปทรงและวิธีการสาน รูปทรงของก่องข้าวจะคล้ายกับกระปุก มีฝาปิด และมีขาตั้งเป็นฐาน ก่องข้าวจะดูแข็งแรงกว่ากระติบข้าว เนื่องจากจะใช้ไม้ไผ่ส่วนผิวมาสาน ส่วนกระติบข้าวจะสานจากไม้ไผ่ที่มีความบางและอ่อนตัวง่ายกว่า แม้ว่าจะแตกต่างกัน ทั้งก่องข้าวและกระติบข้าวก็เป็นภาชนะพื้นบ้านที่สะท้อนให้เห็นถึงภูมิปัญญาของคนไทย ที่สามารถทำภาชนะบรรจุข้าวเหนียวให้สามารถคงความร้อนได้นาน ไม่แฉะจากไอระเหย โดยการสานเป็นสองชั้น ชั้นในสานให้มีช่องห่างกว่าชั้นนั้น ไอน้ำจากข้าวเหนียวจึงสามารถออกไปตามช่องห่างนั้นได้ แต่ตอกที่สานไว้แน่นกว่าในชั้นนอกจะไม่ยอมให้ไอน้ำระเหยออกไปได้ง่าย จึงทำให้กักเก็บความร้อนไว้ในช่องว่างนั้นเอง ข้าวเหนียวจึงไม่แฉะและอุ่นนาน วัฒนธรรมในการรับประทานข้าวเหนียวของคนไทยจะอยู่ในภาคอีสานและภาคเหนือเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งตราบใดที่ยังมีวัฒนธรรมนี้อยู่ ก็จะยังมีก่องข้าวและกระติบข้าวใช้อยู่ต่อไป เพราะจนถึงทุกวันนี้ก็ยังไม่มีภาชนะใดที่สามารถเก็บข้าวเหนียวที่นึ่งสุดแล้วได้ดีทดแทนกัน ก่องข้าวที่ปรากฏในภาพจัดแสดงไว้ที่พิพิธภัณฑ์วัดสว่างพิมพ์ธรรม ตำบลสว่าง อำเภอสว่างวีระวงศ์ จังหวัดอุบลราชธานี บริจาคโดยชาวบ้านสว่าง