แหล่งผลิตฆ้องที่มีชื่อเสียงของประเทศอยู่ที่จังหวัดอุบลราชธานี ที่บ้านทรายมูลและบ้านคอนสาย อำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี ประวัติการเป็นหมู่บ้านฆ้องที่มีชื่อเสียงมาจากการที่ในสมัยก่อนชาวบ้านบริเวณลุ่มน้ำมูล เมื่อว่างเว้นจากการทำนาหรือหลังฤดูกาลเก็บเกี่ยวข้าวเสร็จสิ้นมักจะหันมาทำการค้าขายกัน นิยมเร่ขายฆ้อง ใบลาน หนังสือสวดมนต์ ระฆัง และอื่นๆ ที่เกี่ยวกับพิธีในพุทธศาสนาไปขายตามที่ต่างๆ ในสมัยนั้นจะเข้าไปรับฆ้องจากร้านสังฆภัณฑ์อยู่ที่เมืองวารินชำราบและฝั่งเมืองอุบลราชธานี ต่อมามีปัญหาเรื่องการโก่งราคาขึ้น ทำให้ชาวบ้านเลิกรับซื้อฆ้องมาขายต่อจากนั้นก็ได้จ้างช่างทำฆ้องจากที่อื่นมาทำงานที่หมู่บ้าน และชาวบ้านเองก็ได้เรียนรู้การทำฆ้องไปด้วย จนสามารถพัฒนาฝีมือการผลิตฆ้องจนประสบความสำเร็จ และนำออกขายในหมู่บ้านและหมู่บ้านใกล้เคียง "ฆ้อง" เป็นส่วนหนึ่งของงานประเพณีของภาคอีสานที่ขาดไม่ได้ ซึ่งเป็นความเชื่อที่สืบทอดกันมาจากรุ่นสู่รุ่นเรียกได้ว่ามีงานบุญที่ไหนก็ต้องมีฆ้องเป็นส่วนประกอบ สำหรับ "ฆ้อง 9 จูม" จะมีส่วนที่นูนขึ้นมาเรียกว่า "จูม" จูมที่ใหญ่ที่สุดอยู่ตรงกลางจูมที่ใช้ตีให้เกิดเสียง ส่วนอีก 8 จูมเล็ก ๆ ที่อยู่โดยรอบจูมใหญ่ จะมีหน้าที่เป็นตัวบังคับเสียงของฆ้อง สำหรับบ้านคอนสายนั้นได้ผ่านการคัดเลือกจากกรมการพัฒนาชุมชนให้เป็นหมู่บ้าน OTOP Village Champion (OVC) ตามโครงการพัฒนาศักยภาพผู้นำชุมชนโดยมีคุณทองจันทร์ สีชนะเป็นประธานกลุ่มส่งเสริมผลิตภัณฑ์ฆ้อง