หอไตรวัดบูรพาจัดเป็นประเภทหอบก คือ สร้างบนพื้นดิน ซึ่งต่างกับหอไตรที่สร้างบนน้ำเช่นหอไตรที่วัดทุ่งศรีเมืองเป็นต้น หอไตรวัดบูรพามีลักษณะเป็นเรือนไม้ขนาด 3 ห้อง 2 หลัง คู่กัน ยกพื้นสูงด้วยเสาไม้กลมหลังละ 8 ต้น มีชานเชื่อมตรงกลางอาคารทั้งสอง แต่ปัจจุบันชานได้หักลงมาหมดแล้ว หลังคาเป็นทรงจั่ว หน้าจั่วทำลวดลายรัศมีพระอาทิตย์ ฝาผนังอาคารตีไม้ในแนวเฉียงเป็นลายก้างปลา ผนังด้านข้างมีหน้าต่างข้างละ 3 บาน รองรับด้วยหย่องลายแข้งสิงห์ (หย่องคือไม้ใต้บานประตูหน้าต่างทำเป็นกรอบแกะเป็นลวดลาย) ตอนล่างของผนังอาคารโดยรอบตกแต่งด้วยลายบัวฟันยักษ์ ประดับด้วยกระจกสีเหลือง สีขาวและสีเขียว หอไตรนอกจากจะสะท้อนให้เห็นถึงศรัทธาในพระพุทธศาสนาและความปรารถนาที่จะรักษาพระธรรม คำสอนของพระพุทธเจ้าแล้ว ยังสะท้อนให้เห็นถึงเอกลักษณ์ของช่างในแต่ละท้องถิ่น ไม่ว่าจะเป็นภาคไหนในประเทศไทย อีกทั้งยังแสดงถึงภูมิปัญญาของคนโบราณที่สร้างหอไตรให้พ้นจากตัวแมลงที่กัดกินกระดาษ เช่น มอด ปลวก เป็นต้น จึงสร้างหอไตรในน้ำ หรือหากสร้างบนบกก็สร้างให้สูงขึ้นเป็นสองชั้น จึงนับได้ว่าหอไตรเป็นรูปแบบสถาปัตยกรรมพื้นบ้านอย่างแท้จริง หอไตร ถือเป็นรูปแบบสถาปัตยกรรมพื้นบ้านอย่างแท้จริง ดังนั้น การอนุรักษ์และบูรณะหอไตรในเชิงสถาปัตยกรรมและวัฒนธรรมชาวพุทธจึงควรรักษาไว้คู่พระพุทธศาสนาไทยต่อไป