เสาเฉลียง ตั้งอยู่ที่ตำบลห้วยไผ่ อำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี เป็นแท่งหินทรายที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติจนกระทั่งเป็นรูปร่างแปลกตาคล้ายเห็ด คำว่าเสาเฉลียง แผลงมาจากคำว่า สะเลียง ซึ่งแปลว่าเสาหิน เสาเฉลียงเกิดจากหินทราย 2 ยุค คือ ท่อนบนส่วนที่คล้ายดอกเห็ด เป็นหินทรายยุคครีเตเชียส อายุประมาณ 130 ล้านปี และท่อนล่างในส่วนแท่งเสาเป็นหินที่เกิดขึ้นก่อนเป็นหินทรายที่อยู่ในยุคไดโนเสาร์ มีอายุประมาณ 180 ล้านปี เกิดจากการพังทลายของดิน จากการกัดเซาะจากสภาพอากาศ ฝน และลมพายุเป็นเวลาหลายล้านปี เนื่องจากหินทรายเป็นหินที่มีเนื้ออ่อน จึงถูกกัดกร่อนได้ง่ายกว่าหินชนิดอื่นที่จัดอยู่ในกลุ่มหินชั้นเดียวกัน หินจึงมีรูปทรงแปลกตาดังประติมากรรมชิ้นเอกจากธรรมชาติ