น้าไฉฮั้วโจวซือ แซ่น้า ชื่อซีฮุ้ง เป็นชาวเมืองเซี่ยงอัน เกิดในสมัยราชวงศ์ถัง มีนิสัยร่าเริงชอบเสพสุราเกลียดความฟุ้งเฟ้อ ชอบความสงบและธรรมชาติ ไม่ชอบการประจบสอพลอ มีความเมตตาต่อเพื่อนมนุษย์มากเข้ารับราชการเป็นข้าหลวงเมืองนำเชียง แต่อยู่ในตำแหน่งเพียง ๓ วันก็ลาออก ไม่ชินต่อวินัยจึงกลับคืนสู่สามัญชนชอบอิสระ ชอบร้องเพลง เพลงที่ร้องมักจะออกมาเป็นโคลง กาพย์กลอนที่มีความมุ่งหมายในการเป็นเซียนต่อมาได้พบกับลี้ทิไกว้โจวซือ รับการแนะนำแนวการฝึกเต๋า และพาขื่นนกกระเรียนไปสู่ภูเขาจงนำซัว ซ่อนตัวฝึกฌานบำเพ็ญพรต วันหนึ่งๆ มีเพียงเมฆหมอกสีขาวเป็นเพื่อน ในที่สุดได้รู้แจ้งสูตร อันวิเศษสุดและสำเร็จเซียน

กวีเอกของจีน เกิดในสมัยราชวงศ์ถัง ชอบดื่มเหล้าเป็นชีวิตจิตใจ แม้จะดื่มจนเมาจัดเช่นไร ก็ยังแต่งกลอนได้ดีเป็นพิเศษ