บ้านหนองเค็ด ตั้งอยู่หมู่ที่ ๗ ตำบลท่าถ่าน อำเภอพนมสารคาม จังหวัดฉะเชิงเทรา ประวัติความเป็นมาเท่าที่สืบทราบมาจากปากคำของผู้ที่เล่าให้ฟังว่า มีตายายสองคนเป็นชาวเวียงจันทน์ ได้อพยพจากถิ่นฐานเดิมมาตั้งรกรากทำมาหากินอยู่ก่อน ที่ชื่อเรียกเป็นภาษาชาวเวียงจันทน์ว่า "พ่อเฒ่าเพิ่ม แม่เพิ่ง " และถ้าเรียกกันเป็นภาษาไทยแล้วเรียกว่า "พ่อเฒ่า แม่เฒ่าพึ่ง" ที่เรียกกันเช่นนี้จะเป็นเพราะคนทั้งสองได้ที่พึ่งพาอาศัยอย่างสุขสบายแล้วก็เป็นได้ บริเวณที่อยู่อาศัยของคนทั้งสองนั้นเป็นดอน เรียกตามภาษาเวียงจันทน์ “ดอนเคิง”เพราะมีต้นไม้ชนิดหนึ่งขึ้นอยู่ตามธรรมชาติ เรียกตามภาษาเวียงจันทน์ว่า“ต้นเคิง”ระหว่างดอนที่อยู่อาศัยของสองคนนั้นมีหนองน้ำอยู่สองฟาก หนองหนึ่งเรียกว่า“หนองบ้านเก่า” อีกหนองหนึ่งเรียกว่า“หนองเค็ด”เพราะมีต้นไม้ชนิดหนึ่งขึ้นอยู่บริเวณของหนองเรียกว่าต้นเค็ด ตามสันนิษฐานแล้ว คนทั้งสองได้อาศัยดอนอยู่ เพราะดอนอยู่ใกล้กับหนอง ที่สันนิษฐานเช่นนี้เพราะคนทั้งสองต้องอาศัยน้ำบริโภคและใช้ในการเพราะปลูก ครั้งต่อมาก็มีคนอพยพทยอยเข้ามาทำมาหากินในถิ่นเดียวกันนี้มากขึ้น และสืบได้ว่าผู้คนได้มาตั้งรกรากทางฝั่งหนองที่มีต้นเค็ดขึ้นอยู่ ทราบภายหลังว่าเป็นลาวเวียง เพราะมีครอบครัวหนึ่งมีผู้สืบสกุล ว่า “ลาวเวียง” เหตุที่พอจะเชื่อถือได้เพราะปัจจุบันนี้สกุลนี้ยังมีอยู่ แต่ที่เรียกกันว่า “บ้านหนองเค็ด” นั้น พอสรุปได้ด้วยเหตุผล

๓ ประการคือ

ประการแรกเป็นเพราะการสืบเชื้อสายมาจากลาวเวียง ซึ่งอพยพมาอาศัยอยู่ใกล้หนองที่มีต้นเคิง

ประการที่สองชาวบ้านปัจจุบันมีถิ่นฐานมั่นคงขึ้นที่บริเวณใกล้หนองที่มีต้นเคิง

ประการที่สาม คำว่า “เคิง” กับ “เค็ด”เป็นชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง ซึ่งเรียกชื่อแล้วคล้ายคลึงกันมาก ด้วยเหตุผล ๓ ประการนี่เอง จึงเรียนหมู่บ้านนี้ว่า “บ้านหนองเค็ด” หมู่บ้านนี้ตั้งขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ. ๒๓๗๕ ประชาชนส่วนใหญ่มีเชื้อสายหรืออพยพมาจากเวียงจันทน์

ปัจจุบันบ้านหนองเค็ดมี นางรื่นจิตต์ อิทธิโชติเดโช เป็นผู้ใหญ่บ้าน