วัดโจดหรือวัดป่าเรไร มีอายุร่วม 300 ปี นายจันทร์ วิเชียร อดีตผู้ใหญ่บ้านเล่าว่า สมัยโบราณมีนายทหารกองหนึ่ง มีพระราชมนู ซึ่งเป็นทหารกองหน้าของสมเด็จพระนเรศวรมหาราช และนายแก้วผู้เป็นลุงนำพลมาพักทัพที่บริเวณเนินแห่งนี้ ซึ่งสภาพภูมิประเทศมีต้นลำดวนและต้นโจด(ต้นไผ่เล็กๆ) ขึ้นเต็มไปหมด เมื่อได้ทำการแผ้วถางที่บริเวณนี้ก็เห็นว่าสภาพเนินนั้นเหมาะที่จะพักอาศัย และเมื่อยกทัพหลังจากปราบเขมรเรียบร้อยแล้ว ก็แวะพักทัพบริเวณเนินแห่งนี้อีก นายแก้วผู้เป็นลุงเห็นว่าที่บริเวณนี้มีความสงบร่มรื่นน่าจะอยู่ปฏิบัติธรรม ประกอบกับเกิดความสลดใจจากศึกสงครามการรบราฆ่าฟัน จึงได้บวชและได้ปลูกต้นโพธิ์ไว้คนละ 1 ต้น ภิกษุแก้วได้อยู่จำพรรษาอยู่บริเวณนี้ จึงเรียกเนินนี้ว่า เนินวัดชัยมงคล และอยู่จำพรรษาจนกระทั่งมรณภาพ ต่อมาเนินนี้จึงเปลี่ยนมาเป็นวัดป่าเรไรในปัจจุบัน

บริเวณหน้าพระอุโบสถวัดป่าเรไร จะมีรูปปั้นพระภิกษุแก้วประดิษฐานอยู่