อำเภอเชียงกลางแต่เดิมเรียกว่า “เมืองเจียงก๋าง ”ตามภาษาพื้นเมืองภาคเหนือ คำว่า “เจียง”มีความหมายตรงกับคำว่า “ เชียง ” ซึ่งมี่ความหมายว่า “ เมือง ”ส่วนคำว่า “ก๋าง ” ตรงกับคำว่า “กลาง ”นั่นเอง เป็นสำเนียงของคนเมือง (ภาคเหนือตอนบน) และที่ได้ชื่อว่า “เชียงกลาง ” นั้นตามความบอกเล่าจากภิกษุสงฆ์อาวุโส ตลอดจนกำนันผู้ใหญ่บ้าน ราษฎร ผู้เฒ่าผู้แก่ สรุปความได้ว่า เดิมทีเดียวจังหวัดน่านตั้งอยู่ที่อำเภอปัวเรียกว่า “วรนคร ” และมีเมืองน้อยใหญ่ในส่วนเหนือของวรนครมีเมืองเปือ เมืองและ เมืองงอบ และเมืองปอน ซึ่งสมัยนั้นข้าศึกศัตรูมักยกกำลังมาย่ำยีคือ “ เงี้ยว ” หรือไทยใหญ่ หัวเมืองฝ่ายเหนือของวรนคร ก็ได้แตกร่นถอยลงมาอยู่บริเวณปากน้ำกอน ที่มาบรรจบกับแม่น้ำน่าน เรียกว่า “ สบกอน” ในบริเวณที่ตั้งของเมืองที่แตกทัพถอยร่นมาตั้งมั่น อยู่ตรงกลางระหว่าง “เจียงก๋าง” หรือเชียงกลางในปัจจุบัน

อำเภอเชียงกลางแยกจากอำเภอทุ่งช้าง มาตั้งเป็นกิ่งอำเภอเมื่อปี พ.ศ. 2511 และตั้งเป็นอำเภอเชียงกลาง เมื่อปี พ.ศ. 2514 และต่อมาเมื่อวันที่ 1 เมษายน 2535 ได้มีการแยก 3 ตำบล คือ ตำบลนาไร่หลวง ตำบลยอด และตำบลยอด และตำบลชนแดน ออกไปตั้งเป็นกิ่งอำเภอสองแควปัจจุบัน อำเภอเชียงกลาง แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 6 ตำบล 58 หมู่บ้าน เทศบาลตำบลจำนวน 1 แห่ง อบต.จำนวน 4 แห่ง สภาตำบล จำนวน 2 แห่ง ประชาชนส่วนใหญ่ประกอบอาชีพอาชีพทางการเกษตร