ความเป็นมาของกลองยาว
กลองยาวได้แบบอย่างมาจากพม่า บางท่านกล่าวว่าได้แบบอย่างมาเมื่อราวสมัยกรุงธนบุรี หรือต้นกรุงรัตนโกสินทร์สมัยที่ไทยกับพม่ากำลังทำสงครามกันพวกทหารพม่าก็เล่น “กลองยาว”กันสนุกสนาน พวกชาวไทยได้เห็นก็จำแบบอย่างมาเล่นบ้าง แต่บางท่านก็เล่าว่า กลองยาวของพม่าแบบนี้ มีชาวพม่าพวกหนึ่งนำมาเผยแพร่ในประเทศไทย เมื่อครั้งรัชกาลที่ 4 กรุงรัตนโกสินทร์ และต่อมาชาวไทยเรานิยมนำมาเล่นในงานที่มีกระบวนแห่เช่น บวชนาค และทอดกฐินเป็นต้น และนิยมเล่นเป็นที่รื่นเริงสนุกสนานในเทศกาลสงกรานต์ และเล่นกันแพร่หลายในแทบทุกหัวบ้านหัวเมืองวงหนึ่งๆจะใช้กลองหลายลูกก็ได้เครื่องดนตรีที่ใช้บรรเลงร่วมก็คือ ฉิ่ง ฉาบเล็ก กรับ และโหม่ง เรียกการเล่นชนิดนี้ว่า “เถิดเทิง”หรือ “เทิงบ้องกลองยาว”ที่เรียกดังนี้ก็เข้าใจว่าเรียกตามเสียงกลองที่ตีและตามรูปลักษณะของกลอง
ลักษณะทั่วไป
กลองยาวเป็นเครื่องดนตรี สำหรับตีด้วยมือ ตัวกลองทำด้วยไม้ มีลักษณะกลมกลวง ขึงด้วยหนังมีหลายชนิด ถ้าทำด้วยหนังหน้าเดียว มีรูปยาวมากใช้สะพายในเวลาตี
กลองยาวของชุมชนวัดตะโหนดแห่งนี้ เกิดขึ้นมานานแล้ว จากการรวมตัวของสมาชิกในชุมชน ที่มีความสามารถเรื่องการตีกลองยาว กับผู้ที่สนใจในกิจกรรมกลองยาว เวลาที่สมาชิกในชุมชนมีกิจกรรม หรือมีประเพณี การละเล่น ที่ต้องใช้กลองยาวให้ความบรรเทิง สร้างความสนุกสนาน ก็จะรวมต้วกันฝึกซ้อมและร่วมแสดง ตลอดมา
418 
