ชาวบ้านปลาค้าวนับถือศาสนาพุทธ มีวัด ๒ แห่ง คือวัดศรีโพธิ์ชัย และวัดฉิมพลี มีสถานที่เคารพนับถือคือ ดอนเจ้าปู่และวัดเก่าวัดสิงห์ทอง โดยเฉพาะวัดศรีโพธิ์ชัยซึ่งอยู่ทางทิศใต้ของหมู่บ้าน ปลาค้าว มีวิหารช่างญวน พระพุทธรูปเก่าแก่ ตู้พระไตรปิฏก ใบลาน อุบช้างหรือแหย่งช้างโฮงฮดรูปพญานาค (รางสรงน้ำพระแบบโบราณ) คานหามพระ ช่อฟ้าใบระกาเก่า หัวนาคหัวสิงห์บันไดโบสถ์ สำหรับวัดฉิมพลี ที่ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกของบ้านปลาค้าวพบบ่อน้ำโบราณ และโปงไม้เก่าขนาดใหญ่ ทั้งสองวัดเป็นศูนย์รวมจิตใจของชุมชนบ้านปลาค้าว

ในด้านความเชื่อของชุมชนบ้านปลาค้าว ยังมีความเชื่อเกี่ยวกับปู่ตาหรือที่บางครั้งเรียกว่าพ่อใหญ่มาแต่สมัยตั้งบ้านเรือนสืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน ชาวบ้านปลาค้าวยังให้ความนับถืออยู่เช่นเดิม ซึ่งปู่ตาถือเป็นที่พึ่งของชาวบ้านปลาค้าวเวลาใครมีเรื่องเดือดร้อน หรือว่าต้องการให้ตนเองประสบผลสำเร็จก็จะไปบนบานศาลกล่าวให้ท่านช่วย ชาวบ้านจะทำพิธีคารวะปู่ตาในเดือนสาม ขึ้นสามค่ำ ออกใหม่ (เดือนลาว) หรือเดือนหก หรือเวลามีงานสำคัญ ๆ โดยมีตัวแทนที่ทำพิธีสื่อกับปู่ตาเรียกว่า “จ้ำ” ปัจจุบันผู้ทำหน้าที่เป็นจ้ำคือ พ่อสมหมาย อินหงษา เป็นจ้ำมาประมาณ ๒๐ ปีแล้ว เป็นรุ่นที่ ๔ ของตระกูลสืบทอดมาจากพ่อ ดังที่พ่อสมหมายได้ให้สัมภาษณ์ว่า “เป็นจ้ำสืบทอดมาแต่พ่อทำพิธีให้เวลาชาวบ้านเดือดร้อนกัน ยามเดือนสามขึ้นสามค่ำ จะเอาหัวหมู ๑ หัว เหล้าขาว ๑ ขวดทำพิธี ไทบ้านเอาอาหารไปโฮม (รวม) กัน ๖ หมู่บ้าน ทำที่ดอนเจ้าปู่เฮ็ด (ทำ) ทุกปี แต่โบราณออกใหม่สามค่ำทำพิธีไขประตูเล้า แต่ตอนนี้บ่ได้เฮ็ดแล้ว บ่มีข้าว ขายกันหมด”

นอกจากนี้ยังทำหน้าที่ขอขมาเมื่อทำผิดประเพณี เวลาเดือดร้อนเจ็บไข้ได้ป่วยที่รักษาไม่หาย ของหาย แก้บนหรือเวลามีเหตุการณ์ไม่ดีเกิดขึ้นในบ้าน

“...เพิ่น (ปู่ตา) ศักดิ์สิทธิ์ ทำผิดบ่บอก เพิ่นหย่างเลาะบ้าน (เดินรอบบ้าน) หมาเห่า ครูฝรั่งมาสอน ที่โรงเรียนบ่บอก ผิดต้องไปบอกจ้ำ เอาขันธ์ห้า เหล้าหนึ่งไหไปครอบ มีไทบ้าน (ชาวบ้าน) เห็นเป็นเสือใหญ่บ้าง หมาใหญ่บ้าง มีแนวผิดมาโลด ... คนหาย ขอให้เพิ่นนำซ่อยกะเห็นกะพ้อ (คนหายจะหาช่วยและพบ) ... ลูกหลานไปสอบสิบ๋า (บนบาน) หัวหมูไว้ ยามสอบได้กะมาบอก จ้ำก็ทำพิธีให้ก็เสร็จพิธี...”