การทอผ้าเป็นงานหัตถกรรมภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมที่มีการสืบทอดต่อกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษเป็นงานช่างฝีมือของคนท้องถิ่นที่อนุรักษ์กันมาตั้งแต่รุ่นคุณย่าคุณยาย ซึ่งมีความหลากหลายทั้งรูปแบบ ลวดลาย และสีสันที่แตกต่างกันไปในแต่ละพื้นที่ตามความเชื่อและประเพณีวัฒนธรรม
“ผ้าไหม” นับว่าเป็นผลิตภัณฑ์ที่ทรงคุณค่า ถือว่าเป็นภูมิปัญญาที่น่าภูมิใจของคนไทยและเป็นการสืบสานภูมิปัญญาการทอผ้าไหมมาตั้งแต่ครั้งโบราณกาล เป็นที่รู้จักกันในแถบอีสานเป็นส่วนใหญ่ ผ้าไหมไทยเป็นผลงานอันเกิดจากความตั้งใจของผู้ทอที่แฝงไว้ด้วยความหมายแห่งผลิตภัณฑ์ผ้า ศิลปะและจินตนาการ สะท้อนให้เห็นถึงเอกลักษณ์และความผูกพันระหว่างธรรมชาติกับวิถีชีวิตของคนไทยในแต่ละภาคของประเทศและเพิ่มความสวยงามด้วยการใส่ลวดลายผ้าให้มีความแตกต่าง โดยคิดค้นจากสิ่งที่มีอยู่รอบตัวไม่ว่าจะเป็นสิ่งของเครื่องใช้ ธรรมชาติ หรือสัตว์ที่ใช้งานในชีวิตประจำวัน ความสวยงานอยู่ที่ฝีมือใน
การทอ การย้อมสี และความชำนาญในการใช้กี่ทอด้วยมือ ลวดลายที่โดดเด่น มีเอกลักษณ์เฉพาะตัวอย่างแท้จริง “ผ้าขาวม้า” เป็นผ้าสารพัดประโยชน์ที่คนไทยใช้มาแต่โบราณ ส่วนใหญ่ผู้ใช้จะเป็นเพศชาย สามารถใช้นุ่งอาบน้ำ เช็ดตัว คลุมหัวกันแดด หรือทำเปลก็ได้ บ้างก็เรียกว่า
"ผ้าเคียนเอว" สีและลวดลายของผ้าขาวม้าจะแตกต่างกันไปตามความนิยมของท้องถิ่น
โดยทางภาคกลาง ผ้าขาวม้าจะมีลวดลายเป็นตาลายสก๊อตและของภาคอีสานจะเป็นแบบ
ตาเล็ก ๆ

ชุมชนบ้านเวียงสัก หมู่ 12 ตั้งอยู่ตำบลเม็งราย อำเภอพญาเม็งราย จังหวัดเชียงราย คนในชุมชนส่วนใหญ่อพยพมาจากภาคอีสาน เพื่อมาตั้งรกรากอยู่อาศัยเป็นเวลานานหลายสิบปีการดำเนินชีวิตของคนในชุมชนจะมีลักษณะคล้ายภาคอีสานทั้งวิถีชีวิตความเป็นอยู่
การสืบทอดภูมิปัญญาด้านศิลปะ วัฒนธรรมและประเพณี ผู้เฒ่าผู้แก่ส่วนใหญ่จะมีอาชีพ
ทอผ้า ซึ่งผ้าที่นำมาทอก็มีหลายประเภท เช่น ผ้าไหม ผ้าขาวม้า เป็นต้น ชุมชนมีการปลูกหม่อนเลี้ยงไหมเอง ทำให้มีทรัพยากรเพียงพอต่อการผลิต สามารถลดต้นทุนในการผลิต
ได้เป็นอย่างมาก
ผู้หญิงส่วนมากจะนิยมทอผ้าไหมและผ้าขาวม้าเพื่อใช้สวมใส่เอง ในสมัยก่อนจะไม่ค่อยมีเสื้อผ้าสวมใส่ จะมีลวดลายไม่มาก ต่างกันตรงที่สีสัน เช่น ตาลายสก๊อต ตาหมากรุก ซึ่งเป็นลวดลายที่ดูเรียบง่ายที่ต้องอาศัยความชำนาญและการสั่งสมการเรียนรู้มาหลายชั่วอายุคนและผูกพันกับวิถีชีวิตของคนไทยนับตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน