การแต่งกายของไทโย้ยมีลักษณะคล้ายกับกลุ่มชนชาติไททั่วไป กล่าวคือ ใช้ผ้าทอมือที่ได้จากผ้าฝ้ายและนิยมย้อมผ้าด้วยครามหรือย้อมหม้อนิล ลักษณะ ของการแต่งกายของชายและหญิงชาวโย้ยมีรูปแบบดังนี้

การแต่งกายของผู้ชายในวันปกติ จะนุ่งผ้าขาวม้า(กะเตี่ยว) ส่วนบน เปลือยอก แต่ถ้ามีธุระที่จะต้องออกไป ทำงานนอกบ้าน ผู้ชายจะสวมใส่ กางเกงขายาว ซึ่งสามารถใส่ได้หลายโอกาสทั้งที่เป็นพิธีการและงานบุญ ในอดีตผู้ชายไทโย้ยนิยมใส่กางเกง ๒ แบบ คือ ซ่งฮั่ง (กางเกงหัวรูด) และกางเกงขาก๊วย (กางเกงขาสามส่วนมี ผ้าผูกด้านหลัง)ในพิธีกรรมการแต่งงานผู้ชายไทโย้ยจะนิยมใส่ผ้าโสร่งเสื้อผ้าของผู้ชายไทโย้ยสมัยก่อนนิยมใช้ผ้าย้อมคราม

ส่วนผู้หญิงในวันปกติจะสวมเสื้อ ผ้าฝ้าย คอกลม แขนยาวห้าส่วน นุ่งผ้าซิ่น ย้อมครามหรือย้อมสีเปลือกไม้ธรรมชาติแต่ในงานบุญประเพณีจะนิยมนุ่งผ้าซิ่นมัดหมี่มีทั้งผ้าซิ่นต่อหัวต่อตีน ซิ่นคั่น มีทั้งผ้าฝ้าย และผ้าไหม โดยเฉพาะผ้าฝ้ายนิยมนำมาย้อมคราม (ย้อมหม้อนิล) ก่อนที่จะนำไปทอ และผ้าฝ้ายยังสามารถนำมาตัดเย็บเป็นเสื้อผ้าได้หลากหลาย การทอผ้าและการตัดเย็บ เสื้อผ้าจึงเป็นงานของผู้หญิง โดยเฉพาะการทำ ผ้ามัดหมี่ ผู้หญิงไทโย้ยนับเป็นกลุ่มที่มี ลักษณะโดดเด่นที่สามารถมัดหมี่ได้หลาย ประเภท และองค์ความรู้นี้ก็กลายเป็นมรดก ภูมิปัญญาที่สำคัญของผู้หญิงไทโย้ยมาจนถึงปัจจุบัน