เสาหินตั้งอยู่ที่วัดเหนือ ตำบลในเมือง อำเภอเมือง จังหวัดร้อยเอ็ด ศิลปกรรมเสาหินวัดเหนือ สร้างขึ้นจากหินศิลาแลงรูปทรงกลมรูปเหลี่ยม ๘ เหลี่ยม จารึกอักษร ปาละวะ ของอินเดียใต้โบราณสมัยทวารวดี ยุคต้นศตวรรษที่ ๑๔ มีใจความตอนหนึ่งว่า “ปุณะมะญะ” ซึ่งหมายถึงผู้มีบุญสร้างขึ้นด้วยความใจบุญ หรือสร้างขึ้นเพื่อแสดงเขตบุญ ขุดพบเมื่อวันที่ ๒๙ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๒๘ ที่คุ้มสระฮาง ตรงทางเข้าหน้าบ้านของ นายช่วย โยธายุทธ เลขที่ ๒๘ ถนนเสนาเริ่มคิด ต.ในเมือง อ.เมืองฯ จ.ร้อยเอ็ด ผู้เชี่ยวชาญทางโบราณคดีสันนิษฐานว่า น่าจะเป็นหลักเขตเมืองหรือเขตพุทธสถานมาก่อน เสาหินแปดเลี่ยมมีขนาดกว้าง ๒๕ เซนติเมตร สูง ๒ เมตรครึ่ง มีอักษร ๕ แถว ที่โคนเสาเป็นหลั่น ๓ ชั้น เป็นกลีบบัวคว่ำ-บัวหงาย ตรงยอดเสาหินมีลักษณะกลม เมื่อชาวบ้านได้ขุดพบเสาหินด้วยความดีใจ จึงจัดพิธีสมโภชเป็นเวลา ๗ วัน หลังจากนั้นได้แห่ไปรอบเมืองร้อยเอ็ด เสร็จแล้วนำมาประดิษฐานที่วัดเหนือ จนถึงปัจจุบัน