ฟืมเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการทอผ้าเป็นส่วนประกอบอยู่ในกี่ทอผ้า (หูก) ในอดีตซี่ฟืมจะทำจากไม้ไผ่ ปัจจุบันทำจากโลหะ โดยแหล่งผลิตสำคัญที่สำคัญอยู่ที่อำเภอเชียงขวัญ จังหวัดร้อยเอ็ดซึ่งส่งขายทั่วภาคอีสาน

ฟืมเครื่องมือสำหรับทอผ้าใช้เป็นตัวกระแทกให้เส้นยืนและเส้นพุ่งประมาณครึ่งเซนติเมตร ยาว ๑๒ เซนติเมตร นำมาวางเรียงสองแถวตรึงติดอยู่กับไม้ขอบซึ่งยาว ๒๐ นิ้ว ปัจจุบันซี่ฟืมทำจากเหล็กหรือทองเหลืองสามารถทำซี่ฟืมให้เล็กลง จึงร้อยด้ายเส้นยืนได้จำนวนมากผ้าที่ทอจากฟืมเหล็กจึงมีเนื้อผ้าหนา และเนื้อแน่นกว่าฟืมไม้ไผ่

ลักษณะสำคัญ:ตัดแผ่นฟืมสแตนเลสตามขนาดที่ต้องการเรียกว่า “ดางฟืม” ทำไม้ดูกงู และนำมา ประกอบกับแผ่นฟืมแล้วถักด้วยด้ายจนเสร็จ นำดางฟืมที่ถักเสร็จแล้วมารมด้วยควันไฟ และนำมาสอดด้วย ด้ายเป็นลวดลาย เรียกว่า “การเก็บเขาฟืม” แล้วนำไปเข้ากรอบเป็นฟืมทอผ้า

ประวัติความเป็นมา:เกิดจาก การอยากมีผ้าใหม่ใส่ไปงานต่างๆ ในสมัยก่อน ใครที่ต้องการชุดสวยๆ ใส่ต้องทอผ้าเอง เนื่องจาก ไม่มีขาย หรือถึงจะมีขาย ก็ไม่มีเงินพอที่จะซื้อใส่และอีกทั้ง บรรพบุรุษก็มี อาชีพเลี้ยงไหมสืบต่อกันมาจึงทำให้สนใจ ในเรื่องของการทอผ้าไหม จนปัจจุบันก็ได้มีการทอผ้าไหมเพื่อ จำหน่าย และการทอผ้าไหม ก็ยังสร้างรายได้อีกทางเข้าสู่ครอบครัว เนื่องจาก ผ้าไหมมีราคาค่อนข้างสูง