สร้างเมื่อปี พ.ศ.๒๔๘๔ ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา พ.ศ.๒๕๔๓

ประวัติการก่อตั้งวัด เทพบุตรบรรพต

ปี พ.ศ. 2529

หลังจากที่ หลวงตาพร ได้มาธุดงค์ บนเขากระบุตร (ชาวบ้านเรียกทั่วไป ชื่อที่จริง คือเทือกเขาบังเหย) ซึ่งมีสภาพภูมิประเทศที่ ทุระกันดาร มาก จะมีก็แต่เพียงพระภิกษุที่ธุดงค์ผ่านไปมาเท่านั้น หลวงพี่ สมพร ในขณะนั้นได้มาปักกฏิ เพื่อปฏิบัติธรรม อยู่ ณ. บริเวณเทือกเขากระบุตร(บังเหย) ได้ปฏิบัติธรรมและอธิษฐานจิต ณ. ตรงจุดนี้ ถ้าเจ้าที่ เจ้าถิ่น เจ้าป่า เจ้าเขา เห็นเหมาะเห็นควรว่าที่แห่งนี้จะตั้งเป็นวัดได้ก็ขอให้การปฏิบัติธรรมเจริญศีลภาวนาให้บังเกิด ความราบรื่น

ตรงจุดนี้ มาทราบจากชาวบ้านภายหลังว่าได้มีพระธุดงค์ผ่านมาและได้เสียชีวิตโดยไม่มีใครทราบประวัติ ว่าท่านชื่ออะไร มาจากไหน และได้ตรงกับที่อาตมาได้นิมิตฝันอยู่บ่อยครั้งจนทำให้ อาตมาต้องสอบถามจากชาวบ้านที่ขึ้นมาตักบาตรทำบุญ ชาวบ้านทั่วไปได้จุดธูปจุดเทียนบอกกล่าว โดยได้รียกชื่อพระธุดงค์ รูปที่มรณภาพดังกล่าวว่า หลวงปู่ขาว

ขอให้ หลวงพี่สมพร (หลวงตาพร) อยู่ปฏิบัติธรรม ณ.ที่แห่งนี้ด้วยเถิด และ ชาวบ้านทั่วไปที่ทราบข่าวก็ขึ้นมาตักบาตร ทำบุญ และ ได้ร่วมแรงร่วมใจกันจัดตั้ง เป็น สำนักสงฆ์ เขากระบุตร

จากสภาพภูมิประเทศที่เป็นป่าเขาทุระกันดาร ชาวบ้านทั่วไปยากจน มีอาชีพ ทำสวน ทำไร่ ทำนา อาตมาได้ปฏิบัติธรรม เจริญศีล ภาวนา เป็นที่พึ่งทางธรรมให้กับชาวบ้านในระแวกนั้น

พ.ศ. 2529 – 2536อาตมาได้นำชาวบ้านพัฒนาทั้งสิ่งปลูกสร้างถาวร ที่เป็นรูปธรรม และ นามธรรม ด้วยความร่วมมือ จากทุกฝ่ายจนพร้อมที่จะจัดตั้งเป็นวัดได้อย่างสมบูรณ์ จึงได้ยื่นเรื่องขอจัดตั้งวัดจาก กรมศาสนาฯ

ปี พ.ศ. 2537

กรมศาสนาได้ อนุมัติให้จัดตั้ง วัดเทพบุตรบรรพต ตรงที่เดิมเป็น สำนักสงฆ์เขากระบุตรเดิม และได้เกิด เจ้าอาวาส องค์แรกคือ หลวงพี่สมพร จนถึงปัจจุบัน คือหลวงตาพร ซึ่งเป็นเจ้าอาวาสองค์แรกและองค์เดียวจนถึงปัจจุบัน ได้เฝ้าดู วิถีชีวิต ของชุมชน รอบๆวัด ตระหนักถึงความขาดแคลนยากจน จะลำบากมากเมื่อถึงคราวเจ็บป่วย ขาดแคลนเงินทองที่ต้องเดินทางไปรักษาในตัวเมือง อาตมาจึงได้ดำเนินโครงการ แทนคุณแผ่นดินเกิด ก่อสร้างโรงพยาบาล ชุมชนเพื่อคนบ้านป่า ขนาด 40 เตียง