นางสาวสารีปะ วาโซ๊ะเป็นภูมิปัญญาท้องถิ่นด้านการเย็บเสื้อกูรง อยู่บ้านเลขที่ ๓๑๕/๓ หมู่ที่ ๑ ตำบลเจ๊ะเห อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส รหัสไปรษณีย์ ๙๖๑๑๐

ประวัติ
การแต่งกายของผู้หญิงไทยมุสลิมตามประเพณีดั้งเดิม ที่ยังคงความนิยมในปัจจุบันสำหรับผู้หญิงทุกวัย คือ ชุดกูรง ลักษณะเป็นเสื้อคอกลมติดคม ผ่าหน้าพอสวนศรีษะได้ติดกระดุมคอ ๑ เม็ด หรือเข็มกลัด ๑ ตัว แขนกระบอกยาวเกือบจรดข้อมือหรือต่ำกว่าข้อศอก ใต้รักแร้ระหว่างตัวเสื้อและแขนต่อด้วยผ้าสี่เหลี่ยมเล็กๆ ตัวเสื้อหลวมยาวคลุมสะโพก เสื้อกูรงมักสวมเป็นชุดกับผ้าปาเต๊ะ และงานไปงานหรูหราก็อาจนุ่งผ้ายกเงินยกทองที่เรียกว่าผ้าซอแก๊ะ การแต่งกายแบบนี้มีผ้าคลุมศรีษะหรือผ้าคลุมไหล่ หรือใช้ผ้าโปร่งที่ปักเลื่อมงดงามซึ่งมีขนาดเล็กกว่าผ้าป่านคลุมศรีษะทั่วไป เสื้อกูรงตือโละบือลางอ หรือสำเนียงภาษามลายูปัตตานีว่า "บาฌูกูรง ตือโละบือลางอ" เป็นเสื้อตัวหลวมๆ ใช้ได้ทั้งบุรุษและสตรี เนื่องจากชื่อยาวจึงเกิดการเข้าใจผิด ชาวใต้จึงเรียกชื่อดังกล่าวออกมาเป็นสองท่อนคือเสื้อสำหรับสตรีเรียกเสื้อกูรงว่า"บาฌูกูรง" และเรียกชื่อบุรุษว่า "ตือโละบือลางอ" ในที่นี้ผู้เขียนจะพูดถึงเสื้อกูรงสำหรับเป็นเครื่องแต่งกายสำหรับสตรีเท่านั้น ทำไมจึงเรียกว่า "บาฌูกูรง ตือโละบือลางอ" เสื้อดังกล่าวนี้ออกแบบโดย อัลมัรฮูม สุลตัน อาบู บาการ์ สุลต่านแห่งรัฐโยโฮร์ ในขณะที่ประทับที่อ่าว Teluk Belanga ในช่วงปี พ.ศ.๑๘๗๐-๑๘๗๙ จึงถูกเรียกว่าเสื้อกูรง ตือโละบือลางอ คงเป็นเพราะเสื้อดังกล่าวออกจากราชสำนัก จึงเผยแพร่ไปยังรัฐอื่นๆ ของมาเลเซียอย่างรวดเร็ว และแพร่หลายถึงชาวมุสลิมชายแดนภาคใต้ จึงกลายเป็นชุดพื้นเมืองของสตรีในจังหวัดชายแดนใต้ และทำให้กลายเป็นเสื้อสำหรับสตรีมุสลิมและในรัฐมะลากา หญิงชาวจีนบางกลุ่มเรียกว่า "จีนาบาบา" ก็สวมใส่เช่นกัน เสื้อกูรงแบบเดิมนั้นเป็นเสื้อตัวหลวมๆ ยาวถึงกลางน่อง แขนเสื้อหลวมกว้างหนึ่งคืบ ความยาวถึงข้อมือ คอเสื้อกลมเป็นรูปดวงจันทร์ ที่เรียกว่า "บูลัน บูลัน" หรือเบอบูลัน ข้างหน้าผ่าลงมาประมาณ ๑๐ เซนติเมตร แล้วใส่กับกระดุมหนึ่งเม็ด มักเป็นกระดุมกลม ทำจากทองคำหรือเงิน หรืออาจจะประดับด้วยเพชรพลอย โดยปกติแล้วเสื้อกูรงมักจะใส่กับชุดผ้าโสร่งป้ายหน้า หรือใส่กับกระโปรงจีบข้างหรือภาษามลายูเรียกว่า "กระโปรงซูซง" เสื้อบานง เป็นเสื้อที่ัดัดแปลงมาจากเสื้อบานง เป็นเสื้อที่มาจากเสื้อกูรง ลักษณะของเสื้อบานง จะเป็นเสื้อพอดีตัวมีเกล็ดด้านหน้า ๒ เกล็ดและด้านหลัง ๒ เกล็ด ความยาวตั้งแต่สะโพกบนถึงสะโพกล่าง เสื้อบานง มี ๒ แบบ คือ เสื้อบานงมาตรฐาน และเสื้อบานงแมแด เสื้อบานงมาตรฐานเป็นเสื้อปกคอปีนมีสาบพับยาวตลอดถึงชายเสื้อ ใช้กระดุมลักษณะเป็นเข็มกลัดทำด้วยทองคำประดับด้วยเพชรพลอย จำนวน ๓ เม็ด แขนเสื้อยาวถึงข้อมือแต่ไม่กว้างมาก นิยมใช้กับกระโปรงป้ายหน้า หรือกระโปรงจีบหน้านาง เสื้อบานงแมแดมีลักษณะเป็นเสื้อคอสามเหลี่ยมกว้างมีสาบด้านหน้า แขนยาวแคบ ความยาวเสื้อคลุมสะโพกล่างใส่กับกระโปรงจีบน่านาง