วัดเพรียง ตั้งอยู่เลขที่ 37 บ้านเพรียง ถนนเจ้าสำราญ หมู่ที่ 4 ตำบลโพไร่หวาน อำเภอเมืองเพชรบุรี จังหวัดเพชรบุรี สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ดินตั้งวัดมีเนื้อที่ 17 ไร่ 64 ตารางวา อาณาเขต ทิศเหนือจดทางหลวงแผ่นดิน ทิศใต้จดสถาบันราชภัฏ ทิศตะวันออกจดที่ดินเอกชน ทิศตะวันตกจดถนนหาดเจ้าสำราญ มีที่ธรณีสงฆ์ จำนวน 1 แปลง เนื้อที่ 10 ไร่ 29 ตารางวา โฉนดที่ดิน เลขที่ 12270 อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย อุโบสถ กว้าง 6.30 เมตร ยาว 12.80 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2440 เป็นอาคารทรงไทย ศาลาการเปรียญ กว้าง 15.35 เมตร ยาว 32.10 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2463 เป็นอาคารไม้ทรงไทย หอสวดมนต์ กว้าง 19.50 เมตร ยาว 31.70 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2525 เป็นอาคารไม้ทรงไทย กุฏิสงฆ์ จำนวน 3 หลัง เป็นอาคารครึ่งตึกครึ่งไม้ ศาลาอเนกประสงค์ กว้าง 18 เมตร ยาว 32 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2441 เป็นอาคารไม้ชั้นเดียว ศาลาบำเพ็ญกุศล จำนวน 1 หลัง สร้างด้วยคอนกรีตเสริมเหล็ก นอกจากนี้มี หอกลอง หอระฆัง เตาเผาศพ กำแพงแก้วรอบอุโบสถ ซุ้มประตู ปูชนียวัตถุ มีพระประธานประจำอุโบสถ เป็นปูนปั้น ขนาดหน้าตักกว้าง 2.30 เมตร พระพุทธรูปนาคปรก 1 องค์ พระพุทธรูปอื่น ๆ อีก 4 องค์ ในเสมาหินทรายแดง สมัยอยุธยา ธรรมาสน์ รูปปั้นหลวงพ่อปลั่ง วัดเพรียง ตั้งเมื่อ พ.ศ. 2450 เดิมตั้งเป็นสำนักสงฆ์ โดยพระเหล็ก และพระเทพ เป็นผู้ริเริ่มการก่อสร้างหน้าอุโบสถมีสระน้ำใหญ่ ซึ่งชาวบ้านใช้สำหรับอุปโภคบริโภค มีตำนานเล่าสืบต่อกันมาหลายเรื่องเกี่ยวกับสระน้ำแห่งนี้ กับหลวงพ่อปลั่ง เจ้าอาวาสซึ่งเป็นที่เคารพศรัทธาเสื่อมใส ของชาวบ้าน ทั้งยังเป็นผู้ปรับปรุงและพัฒนาวัดเพรียง จนเป็นวัดที่มีชื่อเสียงเลื่องลื่อไปทั่ว ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2545 เขตวิสุงคามสีมา กว้าง 30 เมตร ยาว 50 เมตร การบริหารและการปกครองมีเจ้าอาวาส เท่าที่ทราบนาม คือ รูปที่ 1 พระอธิการเหล็ก พ.ศ. 2348 รูปที่ 2 พระอธิการเทพ พ.ศ. 2395 – 2417 รูปที่ 3 พระอธิการพวง พ.ศ. 2417 – 2433 รูปที่ 4 พระอธิการปลั่ง พ.ศ. 2433 – 2477 รูปที่ 5 พระอธิการประสงค์ พ.ศ. 2477 – 2479 รูปที่ 6 พระครูปั่น วฑฒโน พ.ศ. 2479 – 2522 รูปที่ 7 พระครูสถิต พานสุนทร พ.ศ. 2523 – ปัจจุบัน การศึกษา มีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกธรรม เปิดสอนเมื่อ พ.ศ. 2423