วัดจังหูน

วัดจังหูน พ่อท่านอินทร์และพ่อท่านศรีสุขร่วมกันสร้างเพราะแรงศรัทธาในพระพุทธศาสนาใช้

เป็นสถานที่ประกอบพิธีทางศาสนาของชาวพุทธและอบรมศีลธรรมแก่ชาวบ้านในหมู่ที่ ๓ ตำบลท่าเรือ เชื่อว่าสร้างมาไม่น้อยกว่า ๓๐๐ ปีแล้ว

จังหูน ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานได้อธิบายไว้ว่าเป็นคำนาม

หมายถึง ตัวน้ำนอง แต่สำหรับชาวบ้านจังหูนเชื่อว่า หมายถึง ต้นน้ำนอง โดยเหตุว่าในท้องที่นี้พื้นดินเป็นสันทราย มีเนินสูงเหมาะสำหรับเป็นที่ตั้งบ้านเรือนอาศัยของชาวบ้าน เคยมีชาวจีนอพยพล่องเรือมาขึ้นฝั่งที่คลองจังหูน และได้มาสร้างคุกจีนเป็นที่อยู่อาศัยชั่วคราว เพื่อรับจ้างเลื่อยไม้และทำงานต่าง ๆ ในหมู่บ้านนี้มีต้นไม้พื้นบ้านอยู่ชนิดหนึ่ง เป็นไม้เนื้อแข็ง พุ่มเตี้ยขึ้นอยู่มากมายและมีผลดอก ลักษณะผลกลม ๆ รี ๆ อยู่รวมกันเป็นกระจุก เมื่อสุกหรือแก่เต็มที่จะมีสีดำ คล้ายลูกหว้าเป็นอาหารของนกและเด็ก ๆ เก็บมากินได้ ชาวจีนเรียกว่า จังหุน แต่ชาวบ้านเข้าใจว่ามีลูกน้ำนอง จังหู ซึ่งชาวตำบลท่าเรือแปลว่ามาก จึงเรียกตามชาวจีนต่อกันมาว่า

จังหุน และเพี้ยนเป็นจังหูน กันจนติดปาก ส่วนต้นน้ำนอง นั้นยังมีอยู่มากมายในบ้านจังหูน และต่อมาได้ตั้งวัดขึ้นตามชื่อของบ้านจังหูนนั่นเอง