นางพิมล ศักดา อยู่บ้านเลขที่ ๗ หมู่ที่ ๗ บ้านโนนใหญ่ ตำบลขุนหาญ อำเภอ

ขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ อายุ ๕๖ ปี สัญชาติไทย เป็นปราชญ์ชาวบ้านด้านสิ่งทอการทอผ้าไหมมัดหมี่ ผ้าขาวม้า ผ้าโสร่ง เป็นภูมิปัญญาที่สืบทอดกันมาจากบรรพบุรุษ และในปัจจุบันได้พัฒนาผีมือขึ้นเพื่อให้ได้ผลผลิตให้ได้มาตรฐานสวยงามตามความต้องการของตลาด และทันสมัย และนำมาเป็นเครื่องนุ่งห่ม และจำหน่ายเป็นรายได้เสริมในครัวเรือน ราคาในการจำหน่ายขึ้นอยู่กับความยากง่ายของแต่ละลวดลาย ราคา ตั้งแต่ ๑,๐๐๐ บาท ขึ้นไป ขายที่บ้านเลขที่ ๗ หมู่ที่ ๗ บ้านโนนใหญ่ ตำบลขุนหาญ อำเภอขุนหาญ จังหวัดศรีสะเกษ

ผลงานงาน ความสามารถการทอผ้าไหมมัดหมี่ ผ้าขาวม้า ผ้าโสร่ง

วัตถุดิบ/แหล่งที่มาวัตถุดิบได้มาจากการเลี้ยงด้วยตนเอง

การเลี้ยงตัวไหมจะเลี้ยงตั้งแต่เป็นไข่จนออกเป็นตัวหนอน วันอ่อน วันแก่ตัวเป็นตัวสีขาวจนตัวกลายเป็นตัวสีสุกทอง แล้วนำตัวหนอนเข้าไปใส่ในจ่อที่เตรียมไว้ แล้วตัวหนอนก็จะผลิตใยออกหุ้มตัวเป็นรังไหม สีทอง

การสาวไหมจะนำเอารังไหมไปต้มในหม้อน้ำต้มที่เตรียมไว้แล้วสาวไหมให้เป็นเส้น

การใจไหมนำเส้นไหมที่ได้มาทำเป็นใจ เส้นไหมที่ได้เรียกว่า ไหมดิบเส้นจะแข็ง

การฟอกไหมนำไหมดิบไปฟอกด่าง เพื่อให้เส้นไหมนิ่มและเป็นสีขาว

การมัดหมี่นำเอาเชือกหรือฟางมามัดตามลวดลายที่ต้องการที่จะทอเพื่อกันไม่ให้สีย้อมซึมเข้าเส้นไหม

การย้อนนำไหมที่มัดแล้วไปย้อม (วิธีย้อมจะเริ่มจากสีขาว – เหลือง – แดง –เขียว ตามลำดับ ย้อมซ้ำไปซ้ำมาแล้วแต่ความยากของลายที่ต้องการปรากฏอยู่บนผืนผ้า

การกรอหลังจากย้อมสีให้แห้ง แล้วนำมาตัดเชือกมัดออก เสร็จแล้วนำมากรอใส่หลอดโดยระมัดระวัง เรียงลำดับให้ถูกต้อง โดยวิธีการมัดเรียงกันไว้ให้เป็นระเบียบ มิฉะนั้นผืนผ้าจะไม่เป็นลายตามที่ต้องการ