แยกมาจากบ้านต้าหัวฝายหมู่ที่ ๓ ตั้งหมู่บ้านประมาณ ปี พ.ศ.2506 โดยบริเวณหมู่บ้านหัวฝายนี้เป็นป่าใหญ่อุดมสมบูรณ์ มีค่างมาอาศัยอยู่มาก ป่าบริเวณนี้มีมูลค่างถ่ายทิ้งเรี่ยราดเต็มไปหมด จึงเรียกว่า “ปงขี้ค่าง”(ออกเสียงว่า ปงขี้ก้าง) เมื่อตั้งหมู่บ้านจึงมีชื่อว่า บ้านปงขี้ค่าง ต่อมาตั้งชื่อใหม่ว่าบ้านต้าหัวฝาย เข้าใจว่าแต่เดิมชาวบ้านสร้างฝายทดน้ำเข้านาและกักเก็บไว้ใช้ในการเกษตร หมู่บ้านตั้งอยู่เชิงดอยคร่อมฝั่งซ้ายและขวาของลำด้วยต้า และห้วยปูแดงซึ่งไหลมาบรรจบกัน