ลอบปูม้า เป็นเครื่องมือลอบขนาดเล็กต้องใช้เหยื่อล่อ ปัจจุบันชาวประมงหลายรายนำมาใช้จับปูม้าแทนอวนจับปู และใช้จับปูทะเลแทนแร้วปู ลอบปูมีรูปร่างหลายแบบ การวางลอบมีทั้งแบบวงเดียว และแบบวางเป็นราวจำนวนคนที่ใช้ ๑ - ๔ คน ลอบปูแบบพับได้ เป็นลอบแบบใหม่ ใช้จับปูม้าเป็นส่วนใหญ่ บางรายใช้จับปูทะเลในคลองน้ำกร่อย โครงลอบทำด้วยเหล็กเส้นขนาด ๒ - ๓ หุน ตัดเป็นรูปกล่องสี่เหลี่ยมขนาดกว้าง ๓๐ - ๔๐ ซม. ยาว ๕๐ - ๖๐ ซม. สูง ๒๐ - ๒๕ ซม. หุ้มด้วยเนื้ออวนขนาดตา ๔๐ มม. ถ้าวางในบริเวณที่มีกระแสน้ำแรงด้านล่างจะเพิ่มน้ำหนักพิเศษโดยใช้ท่อนเหล็กแนบติดสองข้าง ข้างละ ๑ กก. ลอบชนิดนี้เปิดออกที่กึ่งกลางด้านบน แล้วพับให้แบนได้ เหยื่อเป็นปลาสด ใช้ลวดร้อยแขวนไว้กึ่งกลางลอบ จำนวนลอบขึ้นกับขนาดเรือ ถ้าใช้จับปูทะเลจะใช้ลอบ ๕๐ - ๗๐ ลูก / ราย ถ้าจับปูม้าใช้ ๗๐ - ๒๐๐ ลูก / ราย ลอบปูแบบพับ จะมีการวาง ๒ แบบ คือ แบบอิสระแยกจากกัน และแบบประกอบเป็นราวแบบเชงเลง แบบแรกจะนิยมกันมากกว่า ซึ่งแบบแรกต้องมีสายทุ่น และทุ่นลอยบอกตำแหน่งลอบโดยมากจะวางเป็นแถว เวลาวางลอบมีทั้งวางในช่วงเช้ามืด และปล่อยทิ้งไว้ประมาณ ๔ ซม. จึงกู้และเก็บลอบ วางตอนเย็น สัตว์น้ำที่จับได้ ปูม้า ปูทะเล ปลากะรังขนาดเล็กและหอยหวาน สำหรับชาวประมงของอำเภอชะอำ เครื่องมือที่นิยมใช้จับปูมากที่สุด คือ ลอบปูแบบพับได้ สำหรับชุมชนในเขตเทศบาลเมืองชะอำที่นำอุปกรณ์ชิ้นนี้มาใช้ คือชุมชนบ้านคลองเทียน ชุมชนสะพานหิน ชุมชนบ้านหนองแจง ชุมชนบ่อแขมด้านใต้(บ่อตะลุง) ชุมชนเนินสุรา ชุมชนบ่อพุทรา ชุมชนบางไทรย้อย ชุมชนบ้านห้วยทรายใต้ (บ่อเคี๊ยะ)