ประวัติที่มาและกระบวนการถ่ายทอด

ในอดีต ครุ เป็นภาชนะตักน้ำของชาวบ้านในพื้นที่อำเภอขุขันธ์และในภาคอีสาน สานจากไม้ไผ่ นำมาลงน้ำมันยางและชัน สามารถเก็บน้ำได้ มีประโยชน์ใช้สอยมากมายในครัวเรือน นางสาวเอ็นดู ศรีแก้ว ประธานกลุ่มจักสานครุน้อยบ้านสะอางเล่าให้ฟังว่า เมื่อประมาณปี ๒๔๙๔ นายอุทิศ ดวงจันทร์ เป็นชาวบ้านสะอาง เห็นว่า ครุ ซึ่งมีขนาดใหญ่ ใช้ตักน้ำ หาบน้ำ ขังปลา ฯลฯ ได้ จึงมีความคิดที่จะ พัฒนาให้เกิดประโยชน์ใช้สอยมากขึ้น จึงได้สานครุย่อขนาดให้เล็กลง หลายขนาด ใช้เป็นตะกร้าหมากและเก็บสิ่งของต่างๆ เรียกว่าครุน้อย นำไปจำหน่ายในตลาดอำเภอขุขันธ์ สร้างรายได้ให้กับครอบครัวเป็นอย่างดี เพื่อนบ้านจึงเริ่มหัดทำและยึดเป็นอาชีพเสริมเรื่อยมา จนปัจจุบัน ได้มีการพัฒนารูปแบบให้เล็กลง จนมีขนาดเท่าปลายนิ้วก้อยหรืออาจจะเล็กกว่า นำไปประดิษฐ์เป็นเครื่องประดับตกแต่งบ้าน ของที่ระลึกต่างๆได้มากมาย

ข้อมูลช่าง

๑) ชื่อ นางสาวเอ็นดู ศรีแก้ว อายุ ๕๗ ปี เพศหญิง จบการศึกษา ชั้นประถมศึกษาปีที่ ๔ อาชีพ ทำนา ที่อยู่ที่สามารถติดต่อได้ บ้านเลขที่ ๕๒ หมู่ ๑๒ ตำบลห้วยเหนือ อำเภอขุขันธ์

๒) ชื่อ นายเยือน สะดำชัย อายุ ๖๖ ปี เพศชาย การศึกษา ป.๔ อาชีพทำนา ที่อยู่ที่สามารถติดต่อได้ บ้านเลขที่ ๘๓ หมู่ ๑๒ ตำบลห้วยเหนือ อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ

๓) ชื่อ นางรวน พงษ์พันธ์ อายุ ๕๗ ปี เพศหญิง การศึกษา ป.๓ อาชีพ ทำนา ที่อยู่ที่สามารถติดต่อได้ บ้านเลขที่ ๕๓ หมู่ ๑๒ ตำบลห้วยเหนือ อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ

ลักษะพิเศษของงานชิ้นนี้

เป็นงานจักสาน ชิ้นเล็กมากๆ ละเอียด ต้องใช้ความชำนาญในการสาน ถึงจะทำให้เสร็จอย่างรวดเร็ว มีรายได้ คุ้มค่ากับเวลาที่ใช้ในการสาน และสามารถนำมาประดิษฐ์เป็นของใช้ ของที่ระลึก ดอกไม้ประดับตกแต่งบ้าน เช่น พวงกุญแจ ต่างหู เข็มกลัดติดเสื้อ พวงผลไม้ (พวงองุ่น) ใส่กรอบกระจกติดกระด้ง เป็นต้น

สถานที่จำหน่าย จำหน่ายที่ทำการกลุ่ม, ในหมู่บ้าน, ร้านผลิตภัณฑ์ชุมชนและท้องถิ่น , ห้างเทสโก้ โลตัส สาขาขุขันธ์, หอการค้าจังหวัดศรีสะเกษ, จำหน่ายตามเทศกาลต่างๆ, จังหวัดอุบลราชธานี, ประเทศญี่ปุ่น