นายประกอบ อาจไพรินทร์ มีสมญานามว่า “หนังประกอบ เสียงเสน่ห์” หรือ “หมอประกอบ“

เล่าว่าได้เกิดแรงบันดาลใจอยากเป็นนายหนังตะลุงมาตั้งแต่เด็ก ๆ เนื่องจากมีบรรพบุรุษเป็นนายหนังตะลุงที่มีชื่อเสียงโด่งดังและกว้างขวางในสังคม อาทิ เช่น หนังไข่นุ้ย (นายไข่นุ้ย อาจไพรินทร์) มีศักดิ์เป็นลุง (พี่ของพ่อ) ซึ่งเป็นพ่อของ “คม เมืองนคร” และหนังหนูรุ่น (นายหนูรุ่น อาจไพรินทร์) มีศักดิ์เป็นอา (น้องของพ่อ) และได้เริ่มฝึกหัดนายหนังตะลุงกับหนังหนูรุ่น เมื่ออายุ ๗ ปี และเมื่ออายุ ๙ ปี ได้ออกทำการแสดงครั้งแรกที่งานชักพระ วัดควนเกย อำเภอร่อนพิบูลย์ ได้ค่าตัวทั้งโรง ๗๐ บาท และได้ฝึกหัดนายหนังตะลุงอยู่กับหนังหนูรุ่น จนอายุ ๑๓ ปี แล้วจึงไปบวชเณรที่ วัดวิเชียรรังสฤษฏิ์ อำเภอร่อนพิบูลย์ ต่อมาได้ไปศึกษาเปรียญธรรมที่วัดหัวป้อมใน จังหวัดสงขลา จนกระทั่งจบเปรียญธรรม ๓ ประโยค แล้วไปเรียนต่อจนกระทั่งจบเปรียญธรรม ๔ ประโยค ที่วัดกะพังสุรินทร์ จ.ตรัง และได้เป็นพระนักเทศน์/พระสอนปริยัติธรรมตามวัดต่าง ๆ จนกระทั่งลาสิกขาบท เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๐

ต่อมาเมื่อปลายปี พ.ศ. ๒๕๑๐ ได้ไปศึกษาต่อเรื่องหนังตะลุงกับหนังอาจารย์ประทิ่น บัวทอง

เกี่ยวกับกลเม็ดในการแสดงหนังตะลุง บทกลอน และนิยาย และเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๑ ได้ยกครูหรือครอบครูกับ

หนังจันทร์แก้ว บุญขวัญ ตำบลเขาพระบาท อำเภอเชียรใหญ่ และได้ออกแสดงครั้งที่สอง ที่วัดสำนักขัน ตำบลสามตำบล อำเภอร่อนพิบูลย์ (ปัจจุบันเป็นอำเภอจุฬาภรณ์) ได้ค่าตัวทั้งโรง ๕๐๐ บาท และได้รับจ้างงานแสดงทั่วไปเรื่อยมา โดยได้เข้าประชันครั้งแรกที่วัดควนเกย ได้รับรางวัลชนะเลิศ “แหวนทองคำ” หลังจากนั้นได้รับค่าตัวทั้งโรง ๑,๒๐๐ บาท และในปี พ.ศ. ๒๕๑๔ – ๒๕๑๖ เป็นช่วงที่มีงานแสดงมากที่สุด

และในปี พ.ศ. ๒๕๒๓, ๒๕๒๔ ได้เข้าประชันที่สนามหน้าที่ว่าการอำเภอทุ่งสง ได้รับรางวัลชนะเลิศ

“โล่เกียรติยศ และเงินสด” และในปี พ.ศ. ๒๕๒๗ ได้รับรางวัลชนะเลิศ “มงกุฎทองคำ” และในปี พ.ศ. ๒๕๓๒ ได้ไปสอนหนังตะลุงที่โรงเรียนสุทธิพิบูลย์วิทยา ต.ควนเกย และในปี พ.ศ. ๒๕๔๙ ได้เข้าแข่งขันทักษะการสาธิตและการสอนหนังตะลุงที่มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฏร์ธานี ได้รับรางวัลชนะเลิศ “ฤาษีขี่เสือ” หลังจากนั้นคงรับจ้างงานแสดง

เรื่อยมาจนกระทั่งถึงปัจจุบัน ได้ค่าตัวทั้งโรง ๑๘,๐๐๐ บาท ซึ่งขึ้นอยู่กับระยะทางใกล้ไกลที่ไปทำการแสดง

นายประกอบ อาจไพรินทร์ หรือหนังประกอบ เสียงเสน่ห์ มีลูกศิษย์ที่เป็นนายหนังตะลุง อาทิ เช่น

หนังสุเทพ คำแหง, หนังเครือวัลย์, หนังประไพศิลป์ บ้านไสไฟลาม อ.ทุ่งสง, หนังลูกหมี อำเภอร่อนพิบูลย์,

หนังนนทวัชน้อย บ้านบ่อปลา อำเภอทุ่งใหญ่

สำหรับเพลงบอก ได้เริ่มสนใจพร้อมกับหนังตะลุง และได้เข้ารับการฝึกหัดเพลงบอกกับ

เพลงบอกพร้อม เสียงการเวก อำเภอร่อนพิบูลย์ ซึ่งมีศักดิ์เป็นลุง และได้ออกว่าเพลงบอกครั้งแรก เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๘ ได้ค่าตัว ๑,๐๐๐ บาท และปัจจุบันยังเป็นนักจัดรายการวิทยุ สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งประเทศไทย (อำเภอทุ่งสง) ทุกวันพุธ ช่วงเวลา ๑๓.๐๐ – ๑๔.๐๐ น. และทุกวันอาทิตย์ ช่วงเวลา ๑๑.๐๐ – ๑๒.๐๐ น.

นายประกอบ อาจไพรินทร์ นอกจากเป็นนายหนังตะลุง, เพลงบอก และนักจัดรายการวิทยุ แล้ว

ยังมีความรู้ความสามารถด้านพิธีกรรมโดยเป็นหมอทำขวัญประเภทต่าง ๆ อาทิ เช่น ทำขวัญเด็ก ขึ้นเปลเด็ก ตั้งชื่อเด็ก, ทำขวัญนาค, ทำขวัญวัว ช้าง ม้า รถ เรือ และทำขวัญข้าว เป็นต้น นอกจากนี้ยังเป็นหมอทำนายดวงชะตา ทำนพเคราะห์หรือเสดาะห์พระเคราะห์, ตั้งศาลพระภูมิเจ้าที่ทั้งของไทยและจีน และสามารถเขียนและอ่านยันต์ภาษาขอมได้ โดยได้ศึกษาวิชาดังกล่าวข้างต้นจากอาจารย์เดี่ยม แสงมณี และอาจารย์เมฆ ศรีจรัส

ข้อคิดเห็นต่อการสืบทอดต้องการให้ลูกหลานหรือเยาวชนทั่วไปได้สืบทอดทั้งด้านหนังตะลุง เพลงบอก

หมอทำขวัญ หมอทำนายดวงชะตา หมอทำนพเคราะห์ หมอตั้งศาลพระภูมิ และการเรียนรู้ภาษาขอม เพื่อรักษามรดกทางวัฒนธรรมอันเป็นเอกลักษณ์และเป็นวิถีชีวิตของประชาชนในท้องถิ่นไว้ให้คงอยู่สืบไป และได้ช่วยเหลือประชาชนที่มีความทุกข์ใจให้หลุดพ้นจากความทุกข์นั้น ๆ

ชีวประวัติ

นายประกอบ อาจไพรินทร์ ชื่อเล่น “กอบ” เกิดวันที่ ๕ ตุลาคม ๒๔๙๒ อายุ ๖๓ ปี

อยู่บ้านเลขที่ ๑๖๕ หมู่ที่ ๒ ตำบลทุ่งสง อำเภอนาบอน จังหวัดนครศรีธรรมราช

การศึกษา จบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๓ จากโรงเรียนชุมทองศึกษา และจบเปรียญธรรม ๔ ประโยค

อาชีพ ทำสวน และรับจ้างแสดงหนังตะลุง, เพลงบอก, หมอทำขวัญ หมอทำนายดวงชะตา หมอทำนพเคราะห์

และหมอตั้งศาลพระภูมิเจ้าที่

บิดา/มารดาชื่อ นายริ่น – นางเหนียง อาจไพรินทร์

สถานภาพ สมรส สมรสครั้งที่ ๑ กับ นางบุญช่วย (สกุลเดิม) รัตนพล มีบุตร ๓ คน

สมรสครั้งที่ ๒ กับ นางหนูแนม (สกุลเดิม) ศรีนวลอ่อน มีบุตร ๑ คน

ภูมิลำเนาเดิม เกิดที่บ้านเลขที่ ๑๖ หมู่ที่ ๓ ตำบลควนเกย อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช (ปัจจุบันแยกเป็นตำบลทุ่งโพธิ์ อำเภอจุฬาภรณ์)