วัดนักบุญยอห์น บอสโก โคกสะอาด อำเภอกุสุมาลย์ ก่อนจะมีวัดและหมู่บ้านนี้ขึ้นมาบริเวณนี้ขึ้นมาบริเวณนี้ยังเป็นป่าไม้และทุ่งหญ้ามีสัตว์ป่านานาชนิดดินอุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การทำไร ทำนา ทำสวนด้วยเหตุนี้เองทำให้มีผู้คนหลายครอบครัว ที่มีภูมิลำเนาอยู่ที่บ้านทุ่งมน และบ้านโพนสวาง (อยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของบ้านโคกสะอาด) ได้พากันเคลื่อนย้ายออกมาตั้งถิ่นฐานทำมาหากินในบริเวณนี้ ซึ่งแต่ก่อนมีชื่อว่า “ทุ่งเลิงฮัง”อยู่ติดกับลำห้วยเตย ซึ่งเป็นแม่น้ำเล็กๆที่ไหลลงสู่ลำน้ำอูน ในบรรดาครอบครัวที่อพยพมานั้นแบ่งออกได้เป็น 2กลุ่มคือ กลุ่มแรกอพยพมาจากบ้านโพนสวางมีประมาณ 3-4ครอบครัวนับถือพุทธศาสนา ส่วนกลุ่มที่ 2เป็นคริสตชนที่อพยพมาจากวัดนักบุญกาทารีนา ทุ่งมน ในปี ค.ศ.1943 และได้จับจองที่ดินทำมาหากินอยู่ทางทิศเหนือของหมู่บ้านในปัจจุบัน เริ่มแรกทีเดียวมีประมาณ 4-5ครอบครัวเท่านั้น คริสตชนเหล่านั้นยังคงยึดมั่นในความเชื่อและปฏิบัติศาสนกิจเรื่อยมา โดยมีพระสงฆ์มาเยี่ยมเยียนเป็นครั้งคราว อาทิ บาทหลวงยอห์นบัปติสต์แท่ง ยวงบัตรี ,บาทหลวงเกลาดีอุส บาเย และบาทหลวงวิกตอร์สีนวน ถินวัลย์ ที่ผลัดเปลี่ยนกันมาดูแล ปี ค.ศ.1941บาทหลวงยอแซฟ ฟอร์ลัสซินี ชาวบ้านเรียกติดปากว่า “บาทหลวงลาซินี” พระสงฆ์คณะซาเลเซียน ชาวอิตาเลียน ได้มาเยี่ยมพวกเขาบ่อยครั้งและได้นำพวกเขาก่อสร้างวัดหลังแรกขึ้นมา โดยซื้อบ้านไม้หลังหนึ่งจากนายโมลา และนำมาดัดแปลงสร้างเป็นวัดหลังแรกขึ้นมา ตั้งชื่อว่า “วัดนักบุญยอห์น บอสโก”ต่อมานั้นก็มีบาทหลวงวิกตอร์สีนวน ได้มาเยี่ยมพวกเขาในวันอาทิตย์ ประมาณเดือนละครั้งสองครั้ง บาทหลวงได้แต่งตั้งนางอรดี มุกดาจันทร์ หรือ “แม่ออ” เป็นครูสอนคำสอนเพื่อนสอนเด็กและคู่บ่าวสาวที่เตรียมตัวรับศีลสมรส รวมทั้งเป็นผู้นำสวดภาวนาในวันอาทิตย์และช่วยดูแลวัดต่อมาบาทหลวงเปาโลสมชาย สลับเชื้อ จากอุบลราชธานีได้มารับหน้าที่ดูแลและได้นำชาวบ้านต่อเติมด้านหน้าและระเบียงวัดออกทั้งสองข้างให้กว้างขวางขึ้นอีก ต่อมาในปี ค.ศ.1945 เมื่อมีจำนวนประชากรเพิ่มมากขึ้นทางราชการจึงได้ตั้งเป็นหมู่บ้านโดยขึ้นกับหมู่บ้านสนามบิน ตำบลอุ่มจาน กิ่งอำเภอกุสุมาลย์ จังหวัดสกลนคร โดยแต่งตั้งนายคำแบน มังลา เป็นผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านสนามบิน นานถึง 15ปี จึงได้แยกออกมาเป็นหมู่บ้านต่างหาก เรียกว่า “บ้านนาเลิงฮัง” หมู่ที่ 4 ตำบลอุ่มจาน กิ่งอำเภอกุสุมาลย์ จังหวัดสกลนคร มีประชากรทั้งหมด 32หลังคาเรือน ทางราชการได้ออกมาดูแลให้ความช่วยเหลือทางด้านการพัฒนา และได้เปลี่ยนชื่อหมู่บ้านใหม่อย่างเป็นทางการว่า “บ้านโคกสะอาด”ในปี ค.ศ.1962 ปี ค.ศ.1958 บาทหลวงราฟาแอลคาร โสรินทร์ ได้มาเป็นเจ้าอาวาสวัดทุ่งมนและทำหน้าที่ดูแลวัดบ้านโคกสะอาดด้วย ต่อมาทางมิสซังได้มอบหมายให้บาทหลวงคาร ไปบูรณะวัดอื่นจึงได้ให้บาทหลวงย้ายจากบ้านทุ่งมนเป็นเวลานพอสมควร ในระหว่างนี้ทางมิสซังได้ส่งพระสงฆ์จากอาสนวิหารเทวดามีคาแอลท่าแร่และจากบ้านเณรมาเยี่ยมและทำหน้าที่ดูแลแทน ภายหลังบาทหลวงคาร กลับมาเป็นอธิการโบสถ์วัดทุ่งมนได้รื้อถอนวัดหลังเก่าที่ทรุดโทรมเพื่อสร้างใหม่ พร้อมกันนี้คุณพ่อได้รื้อถอนวัดโคกสะอาดและสร้างใหม่ในปี ค.ศ.1971 ด้วย โดยอาศัยแรงงานของชาวบ้านและใช้ไม้เก่าจากวัดท่าแร่ และจากวัดทุ่งมน โดยบาทหลวงเป็นผู้ออกแบบและควบคุมการก่อสร้างเอง เมื่อบาทหลวงคารสร้างวัดหลังใหม่เสร็จเรียบร้อยแล้ว บาทหลวงได้ย้ายไปดูแลวัดอื่นต่อไปตามวาระ บาทหลวงมีคาแอลเสนีย์ สกนธวัฒน์ มาประจำอยู่ที่วัดทุ่งมนและดูแลวัดโคกสะอาดแทน หลังจากนั้นได้มีพระสงฆ์จากวัดทุ่งมนผลัดเปลี่ยนกันมาดูแลอีกหลายองค์ พร้อมทั้งพัฒนาวัดให้เจริญขึ้นเป็นลำดับทั้งทางด้านจิตใจและวัตถุ ส่วนวัดหลังที่ 2โดยบาทหลวงคารนั้นได้ทำการรื้อถอนเพราะชำรุดทรุดโทรมตามกาลเวลา เมื่อวันที่ 6ตุลาคม ค.ศ.1997 โดยบาทหลวงเปาโลฉลอง แก้วอาศา โดยใช้ศาลาร่วมใจเป็นวัดชั่วคราว และได้เริ่มลงมือก่อนสร้างวัดหลังใหม่ในวันรุ่งขึ้นจนกระทั่งงานฐานราก คานคอดินและงานเสาแล้วเสร็จการก่อสร้างจึงหยุดชะงักไป เนื่องจากเงินทุนก่อสร้างหมดลง ขณะเดียวกันก็มีการโยกย้ายพระสงฆ์ตามวาระในปี ค.ศ.1998 บาทหลวงฟรังซิส เซเวียร์สมรชัย กระแสสิงห์ เข้ามารับหน้าที่แทน บาทหลวงได้ร่วมมือกับชาวบ้านต่อเติมบ้านพักบาทหลวง อธิการโบสถ์ด้านหน้าและด้านหลังเพื่อให้มีพื้นที่มากขึ้น และได้สานต่องานก่อสร้างวัดด้วยการรณรงค์ขอทุนจากผู้มีจิตศรัทธาต่างๆ เรื่อยมาจนแล้วเสร็จสมบูรณ์มีพิธีเสกและเปิดก่อนปิดปี ปีติมหาการุญ ค.ศ.2000วันศุกร์ที่ 15ธันวาคม ค.ศ.2000 โดยพระอัครสังฆราชลอเรนซ์คายน์ แสนพลอ่อน