สวนสราญรมย์ เดิมเป็นเขตพระราชอุทยานของพระราชวังสราญรมย์ สร้างขึ้นในช่วงต้นรัชกาลพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ประมาณ พ.ศ. 2417 โดยสร้างขึ้นตามแบบอย่างสวนพฤกษศาสตร์ในต่างประเทศ ต่อมาในปี 2447 พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงใช้พระราชอุทยานฯเป็นที่ฝึกซ้อมวิชาทหารแก่มหาดเล็กรักษาพระองค์ และเป็นศูนย์กลางขนบธรรมเนียม วัฒนธรรม และแนวความคิดใหม่ ๆ ในนาม "ทวีปัญญาสโมสร" และเมื่อทรงขึ้นครองราชย์ทรงใช้เป็นที่จัดงานฤดูหนาวประจำปี ต่อมาภายหลังการเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475 พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงโปรดเกล้าฯ พระราชทานให้กับรัฐบาล ใช้เป็นที่ทำการของคณะราษฎร จนกระทั่ง พ.ศ. 2503 คณะรัฐมนตรีได้มีมติมอบสวนสราญรมย์ ให้แก่กรุงเทพมหานคร เพื่อปรับปรุงเป็นสวนสาธารณะแก่ประชาชนทั่วไป

ปัจจุบันสวนสราญรมย์ เป็นสวนสาธารณะที่สำคัญของผู้คนในย่านเกาะรัตนโกสินทร์ เป็นสถานที่ออกกำลังกายทั้ง การรำมวยจีน การรำกระบี่กระบอง ลีลาศ แอโรบิค รวมทั้งเป็นสถานที่พบปะสังสรรค์ทำกิจกรรมกลางแจ้ง ห้องเรียนธรรมชาติ มีการแสดงดนตรี สลับหมุนเวียนกับสวน สาธารณอื่นๆของกรุงเทพมหานคร

นอกจากนี้ภายในสวนยังมีจุดที่น่าสนใจอื่นๆอีก เช่น “อนุสาวรีย์สมเด็จพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ ฯ” ซึ่งเป็นอนุสรณ์สถานแห่งความรัก ที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีต่อพระอัครมเหสี และพระราชธิดา สมเด็จพระเจ้าลูกเธอเจ้าฟ้ากรรณาภรณ์เพชรรัตน์ผู้สิ้นพระชนม์ในอุบัติเหตุเรือพระที่นั่งล่ม “ศาลาเรือนกระจก” เป็นตึกโถงชั้นเดียวกรุกระจก มีดาดฟ้าตกแต่งด้วยไม้ฉลุลวดลายวิจิตร ปัจจุบันเป็นที่ตั้งโรเรียนต้นไม้ กทม. “ศาลากระโจมแตร” ซึ่งเคยใช้เป็นที่บรรเลงแตรวงทหารเรือ และดนตรีอื่น เวลามีงานเลี้ยงบริเวณพระราชอุทยาน สร้างในสมัยรัชกาลที่ 6 ครั้งทรงดำรงพระอิสริยายศเป็น สมเด็จพระบรมโอรสาธิราชเจ้าฟ้ามหาวชิราวุธสยามมกุฎราชกุมาร “น้ำพุพานโลหะ” น้ำพุสไตล์ยุโรป โบราณวัตถุอายุนับศตวรรษ ซึ่งเป็นองค์ประกอบตกแต่งพระราชอุทยานในอดีต เป็นต้น