วัดสระแก้ว ตั้งอยู่ที่ตำบลสระแก้ว อำเภอพิบูลมังสาหาร จังหวัดอุบลราชธานี วัดแห่งนี้ตั้งอยู่บริเวณแก่งสะพือ ริมแม่น้ำมูล ชื่อของวัดสระแก้วได้มาจากบริเวณวัดมีสระแก้วตั้งอยู่ทางทิศเหนือ ตามตำนานเล่าว่าทั้งคนและสัตว์ต่างเกรงกลัวสระน้ำนั้นมาก เนื่องจากบางครั้งจะพบเห็นแสงคล้ายลูกแก้วลอยขึ้นจากน้ำพุ่งไปทางทิศตะวันตกเป็นระยะทาง 1 กิโลเมตร แล้วตกลงบริเวณที่ปัจจุบันเรียกว่าภูเขาแก้ว หรือบางครั้งก็มีแสงลูกแก้วลอยจากภูเขาแก้วมาตกลงบริเวณสระแก้ว ภายในบริเวณวัดสระแก้วได้มีการค้นพบ ประติมากรรมหินทรายส่วนประกอบอาคารประเภททับหลังและใบหินทราย ฐานรูปเคารพ แผ่นหินรูปกลมแบน และหลักศิลาจารึก ทับหลังที่พบในบริเวณเนินโบราณสถานภายในวัดสระแก้ว คาดคะเนว่าเป็นศิลปกรรมแบบไพรกเมง(อ่านว่า ไพร-กะ-เมง) อายุราวปลายพุทธศตวรรษที่ 12 ถึงต้นพุทธศตวรรษที่ 13 (พ.ศ.1185-1250) ปัจจุบันเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑ์วัดสระแก้ว ภายในวัดสระแก้ว จังหวัดอุบลราชธานี