วัดมงกุฎแก้ว

ประวัติวัดมงกุฎแก้ว

วัดมงกุฎแก้วเดิมมีนามว่า “วัดกุฎ” สร้างขึ้นสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย ต่อมาได้กลายเป็นวัดร้าง ได้รับการทำนุบำรุงอีกครั้ง โดยนายปลิก วงษ์พะยอม เป็นผู้นำชาวบ้านดำเนินการ กระทรวงศึกษาธิการประกาศให้เป็นวัดมีพระสงฆ์จำพรรษาขึ้น ตั้งแต่วันที่ 15

ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ.2521เนื้อที่อันเป็นที่ตั้งของวัด มีเนื้อที่ 7 ไร่ 2 งาน 85 ตารางวา

ปูชนียวัตถุและถาวรวัตถุที่สำคัญ

อุโบสถกว้าง 9 เมตร ยาว 26 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.2526มีรูปแบบลักษณะคอนกรีตเสริมเหล็ก พระประธานในอุโบสถเป็นพระพุทธชินราช ขนาดหน้าตักกว้าง 51 นิ้ว

วิหารกว้าง 4 เมตร ยาว 5 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.2536 ลักษณะโล่ง 3 ด้าน ด้านหลังก่อทึบหลังคาหน้าบัน หน้าจั่วสี่ด้าน

พระพุทธรูปหลวงพ่อใหญ่มีลักษณะลงรักปิดทอง

ศาลาการเปรียญกว้าง 15 เมตร ยาว 31.50 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.2523 มีลักษณะเป็นแบบคอนกรีตเสริมเหล็ก