โปงลางเป็นเครื่องดนตรีประเภทหนึ่งของภาคอีสาน เป็นเครื่องดนตรีที่ทำด้วยท่อนไม้ ร้อยต่อกันเหมือนกับระนาดแต่ไม่มีราง ประกอบด้วยผืนโปงลาง ขาตั้งโปงลาง และไม้ตีโปงลาง การแสดงโปงลางเป็นการละเล่นพื้นบ้านของภาคอีสาน ซึ่งใช้โปงลางบรรเลงเดี่ยวก็ได้ และสามารถบรรเลงเป็นวงร่วมกันพิณ แคน โหวด ฉิ่ง ฉาบ กลอง ฯล การแสดงโปงลางเป็นการแสดงที่บ่งบอกถึงประเพณีการละเล่นของชุมชนที่มาจากภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เป็นการแสดงที่ใช้สำหรับแสดงในงานมงคลต่าง ๆ ของท้องถิ่น ที่มาของการตีโปงลางตีเพื่อให้เกิดเสียงดัง โปง หมายถึง เสียงของโปง

ลาง หมายถึง สัญญาณบอกลางดีหรือลางแห่งความรื่นเริง โปงลาง จึงหมายถึง เครื่องดนตรีที่มีเสียงแห่งลางดี ทำด้วยไม้เนื้อแข็ง เรียงร้อยกัน 12 ท่อน ใช้แขวนเวลาตี การบรรเลงตีเข้าจังหวะเร็ว ด้วยความสนุกสนานมีคุณค่าในศิลปะการแสดงของท้องถิ่น

โปงลางโรงเรียนเวียงเชียงรุ้งวิทยาคม เป็นสัญลักษณ์ของศิลปะการแสดงของอำเภอเวียงเชียงรุ้ง โดยหากมีกิจกรรมด้านศิลปวัฒนธรรมต่าง ๆ ในพื้นที่มักจะได้รับเชิญให้ไปแสดงในกิจกรรมในชุมชน และนอกชุมชน ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญที่สร้างความภาคภูมิใจแก่ชุมชนเป็นอย่างมาก