ภาษาปะโอ เป็นภาษาที่ใช้สื่อสารระหว่างกันของชนเผ่าปะโอ ที่อาศัยอยู่ในตำบลท่าสายลวด หมู่ ๑ อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ซึ่งมีทั้งภาษาพูดและภาษาเขียน ตัวพยัญชนะ มีลักษณะคล้ายภาษากะเหรี่ยงมาก แต่สำเนียงและคำที่ใช้แตกต่างกัน อาทิ เช่น คำว่า “กินข้าว”ภาษากะเหรี่ยง คือ อ้อหมี่ ภาษาปะโอ คือ อาเดี่ยน (เสียงก้องในลำคอ) ภาษาพม่า คือ ทะเมียนซา

นายอายุ ชายสูงวัย อายุ ๕๒ ปี เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านที่สามารถอ่าน เขียน ภาษาปะโอได้ ในอดีตนายอายุเคยเป็นครูสอนภาษาให้ชาวปะโอ ณ หมู่บ้านอลันเดีย ประเทศพม่า มีบ้านเกิดอยู่ที่เมืองพะอ่าง นายอายุแต่งงานแล้ว มีบุตร ๕ คน ภายหลัง ได้อพยพมาอยู่เมืองไทย โดยมาอาศัยอยู่กับเจ้าอาวาสวัดไทยวัฒนาราม ซึ่งเป็นพระสงฆ์ที่มาจากประเทศพม่า เพื่อช่วยกันบูรณะวัด นายอายุมีบุตร ๕ คน มีเพียง ๒ คนที่สามารถอ่าน เขียนภาษาปะโอได้ แต่อาศัยอยู่ที่ประเทศพม่า ปัจจุบัน นายอายุ มีอาชีพเป็นช่างไม้ รับจ้างทำโต๊ะ เก้าอี้ ให้กับคนในหมู่บ้านตำบลท่าสายลวด อนาคตอยากจะสอนภาษาปะโอให้เยาวชนซึ่งเป็นลูกหลานของชนเผ่าปะโอ โดยใช้สถานที่บริเวณวัดไทยวัฒนาราม เนื่องจากชนเผ่าปะโอในหมู่บ้านมีการถ่ายทอดเฉพาะภาษาพูด แต่ไม่สามารถเขียนได้