พิธีอัญเชิญพระเวสสันดรเข้าเมือง หรือเรียกว่าแห่พระเวสสันดรเข้าเมือง เป็นพิธีที่มีมาแต่สมัยโบราณ ของชาวอีสาน ในเทศกาลบุญเดือนสี่ของทุกปี วัดหรือชุมชนใดที่มีความพร้อมในการจัดงานบุญประจำปี มักจะจัดให้มีขบวนแห่พระเวสสันดรเข้าเมือง หรือบางครั้งจะเรียกว่าบุญผเหวดหรือบุญมหาชาติ

งานบุญผะเหวดเป็น 1 ในประเพณี 12 เดือน หรือ ฮีตสิบสอง ของชาวอีสาน (การทำบุญประเพณี 12 เดือน) โดยพระเพณีนี้จะจัดขึ้นในเดือนที่ 4 ของไทยหรือเดือนมีนาคม โดยกำหนดจัดงานในวันเสาร์และอาทิตย์แรกของเดือนมีนาคมทุกปี ประเพณีบุญผะเหวดหรือบุญเดือนสี่นั้น สะท้อนให้เห็นถึง ความศรัทธาอันแรงกล้าในพระพุทธศาสนา ซึ่งชาวอีสานยึดถือและปฏิบัติกันมาช้านานและอย่างเคร่งครัด เพราะถือว่าเป็นงานบุญใหญ่ที่สุดก็ว่าได้

การจัดงานบุญผะเหวดนั้นอยู่ที่การเทศน์เรื่องพระเวสสันดรชาดกหรือเทศน์มหาชาติ มีจำนวนทั้งหมด 13 กัณฑ์ โดยชาวอีสานมีความเชื่อว่าถ้าหากว่าฟังเทศน์ครบทั้งหมดวันเดียว และจัดเตรียมเครื่องคาย (บูชา) ได้ถูกต้อง ก็จะได้เกิดในศาสนาพระอริยเมตไตรย แต่ถ้าหากตั้งเครื่องคาย (บูชา) ไม่ถูกต้อง จะทำให้เกิดอาเพศและสิ่งไม่ดีต่างๆ ตามมา จึงทำให้ทุกคนในหมู่บ้าน ให้ความสำคัญกับงานนี้อย่างมาก โดยจะมาทำพิธีร่วมกันอีกประการหนึ่ง คือ เพื่อระลึกถึงพระเวสสันดร พระโพธิสัตว์ผู้บำเพ็ญเพียรบารมีชาติสุดท้ายของพระองค์ก่อนจะเสวยชาติ และตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าในภายหลัง

การเตรียมการของ ชาวบ้านจะรวมตัวกันทำเครื่องตกแต่บูชา ในการประกอบพิธี ก่อนถึงวันงาน และจัดเตรียมสถานที่จะพิธีอัญเชิญพระเวสสันดรเข้าเมือง สมมุติว่าเป็นเขาคีรีวงกตในตำนาน ที่ประทับของพระเวสสันดรและนางมัทรี ส่วนผู้ที่ไปอัญเชิญ จะประกอบด้วย พระเจ้าสัญชัยผู้ครองเมืองสีวีและพระนางผุสดีมเหสีผู้เป็นบิดา มารดา ชูชก กัณหา ชาลี และบริวาร