บ้านกกเต็น หมู่บ้านเล็กๆในเขตอำเภอด่านช้าง จังหวัดสุพรรณบุรี เส้นทางผ่านที่จะไปอุทยานแห่งชาติพุเตย (พุเตย1) ที่หมู่บ้านแห่งนี้มีต้นไม้ใหญ่ที่สุดในจังหวัดสุพรรณ มีชื่อเรียกกันในภาษาท้องถิ่นว่า "ต้นเซียง" มีความสูงหลายสิบเมตร บริเวณลำโคนมีพูพอนแผ่กว้างกว่า 20 คนโอบ และมีอายุนับร้อยปี เป็นธรรมชาติที่ยิ่งใหญ่และมีคุณค่าที่ยังหลงเหลือให้คนรุ่นหลังได้ร่วมชื่นชม

ต้นเซียง มีชื่อเรียกแตกต่างกันในหลายพื้นที่ บางทีก็เรียก "ต้นเชียง" “ต้นผึ้ง” หรือ “ยวนผึ้ง” "เลียงผึ้ง" มาจากการเป็นต้นไม้ที่มีผึ้งหลวงชอบทำรัง ต้นหนึ่ง ๆ จะมีรังผึ้งจำนวนหลายรัง บางต้นมีจำนวนนับร้อยรัง มีความสูงถึง 70 เมตร มีอายุยืนยาวหลายร้อยปี เป็นต้นไม้ใหญ่หายาก พบในบางจังหวัด ที่ใกล้ๆกับบ้านกกเต็นก็เป็น "ต้นเซียงที่ อ.บ้านไร่ จ.อุทัยธานี" ต้นผึ้ง จ.ราชบุรี "ต้นเรือง จ.พะเยา" "ต้นยวนยักษ์ วนอุทยานห้วยน้ำซับ" ต้นยวนผึ้ง จังหวัดน่าน "ต้นเซียงใหญ่ จ.เลย"เป็นพืชใบเดี่ยว ผลกลมออกตามง่ามใบหรือกิ่ง เส้นผ่าศูนย์กลาง 1-1.5 ซม. ผลสีเหลือง ผลแก่สีแดง

ชาวบ้านกกเต็น ส่วนใหญ่เป็นกลุ่มชาติพันธุ์ ลาวครั่ง หรือ ลาวภูครัง มีถิ่นฐานเดิมอยู่ในเมืองภูครัง ทางฝั่งซ้ายของลุ่มแม่น้ำโขง เข้ามาอาศัยอยู่ในเขตเมืองสุพรรณบุรี และเมืองนครชัยศรี ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว มีประเพณีสำคัญ ขึ้นศาลจ้าวนาย จะมีงานทุกปีในช่วงวันขึ้น 9 ค่ำเดือน 6 ชาวลาวครั่งจะมีความผูกพันทางเครือญาติ ซึ่งถือว่าเป็นเหตุผลที่มีการดำรงอยู่ของเผ่าพันธุ์