บ่อน้ำโบราณโรงเรียนสตรีระนองเป็นบ่อน้ำที่สร้างมาตั้งแต่สมัยพระยาดำรงสุจริตมหิศรภักดี (คอซู้เจียง ต้นตระกูล ณ ระนอง) ซึ่งดำรงตำแหน่งเป็นเจ้าเมืองระนอง โดยบ่อน้ำดังกล่าวสร้างขึ้นเพื่อให้เป็นบ่อน้ำสาธารณะแก่ชาวระนองได้ใช้อุปโภค พื้นที่เดิมบริเวณนี้เรียกว่า "ทุ่งเมรุ" ลักษณะของบ่อน้ำแห่งนี้ ก่ออิฐตั้งแต่ก้นบ่อจนถึงปากบ่อ เพื่อป้องกันดินไหล โดยยกพื้นให้สูงขึ้น 70 เซนติเมตร และบริเวณขอบบ่อน้ำใช้อิฐดินเผาหนา 30 เซนติเมตร ลักษณะของอิฐที่ใช้เป็นชนิดเดียวกันที่ใช้ก่อกำแพงค่ายเจ้าเมืองระนอง (ปี พ.ศ.2419) โดยอิฐบางก้อนจะมีตราประทับเป็นรูปสมอเรือ บางก้อนจะมีขีดในวงกลม และบางก้อนจะมีลักษณะเหมือนชุบเคลือบ ซึ่งเกิดจากดินที่นำมาผลิตก้อนอิฐนั้น มีแร่ธาตุผสมอยู่ เมื่อนำไปเผาด้วยความร้อนสูง แร่ธาตุดังกล่าวจะทำปฏิกิริยาเงางาม

ปัจจุบัน บ่อน้ำโบราณโรงเรียนสตรีระนอง เป็นส่วนหนึ่งของแหล่งเรียนรู้ด้านประวัติศาสตร์ ศิลปะและวัฒนธรรมของสถานศึกษาต่าง ๆ รวมถึงบุคคลทั่วไป